საბავშვო შემეცნებითი კინო-სერიალი: "გამარჯობა დედამიწა" უკვე რამდენიმე წელია ინტერნეტში ტრიალებს და ასევე გადაიცემა GMC-TV-ს საშუალებით. "გამარჯობა დედამიწა" ჩვენი პატარების საყვარელ სერიალად იქცა. მშობლებისა და ბავშვების საერთო არჩევანი უყურონ ძალიან სასიამოვნო ფილმებს და მიიღონ განათლება.

      კინო-სერიალი PSF Studio-ს შექმნილია. იდეის ავტორი და დამდგმელი რეჟისორია პაატა ტეტუნაშვილი.…

დიდის ამბით შევუერთდით ხელმწიფის თანმხლებ ამალას, თუმცა არც მეფეს და არც დედოფალს ზედ არ შემოუხედავთ. თითქოს, არც უგრძვნიათ ჩვენი იქ გამოჩენა, ისინი მედიდური კდემამოსილებით თავაწეულნი მიიწევდნენ საოცრებად ქცეული ბაღებისაკენ, რომელიც დიად ხელმწიფეს გრძნეული ჯადოქრების ხელით აეგო და საგულდაგულოდ ებოძებინა თავისი დედოფლისათვის.

იარუსებად ზე ატყორცნილ ბაღთა სავანეს ვიწრო,…

როგორც ყოველთვის ოთახში ჩვეულებრივ მოკვდავთათვის გასაოცარი, მაგრამ ჩემთვის ჩვეულებრივი გარემო დამხვდა.

      ვიდრე ფარდა გაიხსნება ისმის მუსიკა, მუსიკის ფონზე მეზღაპრე იწყებს მოყოლას:

მეზღაპრე: იყო და არა იყო რა (ფარდა ნელნელა იხსნება. სცენაზე ჩნდებიან სიცივისაგან, შიმშილისაგან და სიბნელისაგან შეწუხებული და ატირებული ადამიანები) - იყო ერთი ქალაქი. ის ქალაქი ბოროტ დევს დაეპყრო და მოეჯადოვებინა. იქ გამუდმებით ციოდა, ბნელოდა... ირგვლივ მხოლოდ შიმშილი, ტირილი და გოდება გამეფებულიყო. დღითი–დღე იცლებოდა ქალაქი, - დღითი–დღე…

რამოდენიმე დღე გავიდა მას შემდეგ, რაც სასახლეში დავბინავდით. საუკეთესო აპარტამენტებში ვცხოვრობდით. ხელმწიფის ბრძანებით არ გვაკლდა ფინიკი და ფახლავა, შაქარლამა და რახათ ლუხუმი. არც სამეჯლისო გართობა და ცხენებით ჯირითი მოგვკლებია, მაგრამ ყველაფერი სასახლის კანონებსა და სამეფო ეთიკეტებში იყო მოქცეული.

ტანსაცმელიც კი გამოგვიცვალეს. ჩვენი თავისუფალი სამოსის ნაცვლად მოტკეცილ…

ჩვენი ეტლი სასახლეს მიუახლოვდა.

მოჭარბებულად დიდი იყო სამეფო კარი. ძვირფასი ქვებით ნაგები უზარმაზარი გალავანი სალტესავით შემორტყმოდა მწვანე გაზონებით, მოცეკვავე ფანტანებითა და იშვიათი ჯიშის მცენარეებით გაწყობილ გიგანტურ ეზოს, რომლის გულშიც ელვასავით ბრწყინავდა თვალ-მარგალიტით მოჭედილი სასახლე.

მისი კოშკები ცას სწვდებოდნენ. ყველაზე მაღალი კოშკის წვერზე ოქროსგან…

დიდმა ხელმწიფემ საცხოვრებლად თავის სასახლე შემოგვთავაზა.

ორად გაიყო მასხარების ოჯახი. მამიკო და დედიკო სიხარულით ცას ეწივნენ. სულ აქეთ-იქით პროწიალობდნენ. ჩვენ კი დავნაღვლიანდით. მშობლიური, ჰაერში გამოკიდებული ქოხი ყველა სასახლეს გვერჩია. მაგრამ რას ვიზამდით?! დედიკო და მამიკო ხომ ჩვენი მშობლები იყვნენ და უნდა დაგვეჯერებინა. გადაწყდა და მეფის კარზე გადავედით…

ჩვენ სამი ძმა ვართ, სამი მასხარა. მე ცხვირ-კაუჭა მასხარა ვარ. ჩემი მომდევნო ძმა ყურებ-დიდა მასხარაა. ხოლო, მესამე, ნაბოლარა ძმა კი - ნიკაპ-გრძელა მასხარა.

დღეს, ოდესღაც ქუჩის ჯამბაზები, საყოველთაოდ ცნობილ მასხარებად გადავიქეცით და თქვენ წამოიდგინეთ სამეფო სასახლეებშიც კი გვიწევს მასხარაობა.

ჩვენი მამა ჯამბაზი იყო. იცი რა მაგრად…