ცოტა ხნით სიჩუმე იდგა გარესკნელის ბნელში, სადაც ყოველივეს მხოლოდ ეშმაკთა ალი ანათებდა. თითქოს ყველა ხვდებოდა მათ მომავლს, მათი მარადიული ცხოვრებისთვის განწირულ ბედს, მაგრამ ეშმაკები აბა რის ეშმაკები იქნებოდნენ ეს მწუხარება სინანულის ყოფილიყო, არა - ქვეცნობიერად სწუხდნენ სწორედ იმიტომ, რომ მათმა ამპარტავნებამ, მათმა მეგობარმა ეს დაუშვა.

      როდესაც მრისხანების ეშმაკი თავის ადგილზე დაჯდა, ვასილისკომ…

 - კიდევ რამდენი მომხსენებელია ვასილისკო? - აღფრთოვანებამ თითქოს დაღალაო ბელზებული.

 - ჯერ კიდევ ერიან ბატონთა ბატონო.

 - უხმეთ!

 - შემდეგი ვინც ჩვენი დღევანდელი შეკრების წინაშე სიტყვით გამოვა, მრისხანების ეშმაკი გახლავთ.

      ეშმაკების გუნდში რხევა დაიწყო, თითქოს ვიღაც მოაპობდა იქაურობას. ნელ-ნელა ახალბედა ეშმაკუნებმა, რომლებიც მეტისმეტი ყელყელაობით ბელზებულისთვის თავისმოწონებას…

      შემდეგი მომხსენებელი იქნება სურვილების ეშმაკი.

 - მოახსენე თავად ბელზებულს, რა ხდება შენს სამინისტროში? - ომახიანად კი დაიწყო, მაგრამ უცბად შეეცვალა ხმა ვასილისკოს, რადგან კათედრა უნდა დაეთმო ყველაზე მომხიბლავი ეშმაკუნასათვის, რომელიც თვალის ერთი ჩაპაჭუნებითაც კი სურვილების მთელს კორიანტელს დააყენებდა გონებაში. რაღა დაგიმალოთ და თვით ბელზებულსაც კი ეშინოდა მისი.

 - თავადო, როგორც…

გთხოვთ წამოდგეთ რიგითო ეშმაკუნებო, თავადი ბელზებული მობრძანდება.

     პატარა ეშმაკუნები კუდის ქანქარითა და რქების ჭახა-ჭუხით წამოიშალნენ და აჟიოტაჟით მიეგებნენ მთავარს, რომელიც მეტისმეტი მედიდურობით მოიკლაკნებოდა და მოიმანჭებოდა.

- სხდომას გახსნილად ვაცხადებ - წამოიწყო ვასილისკომ - პირველი მომხსენებელი იქნება "დაყავი და იბატონეს" სატანა. გთხოვთ მთავარ ბელზებულს წარუდგინოთ რა ხდება…