ოქროს მაძიებლის ნაკვალევზე (გაგრძელება)

      საღამოს ათის წუთები იყო თვალების საშინელი სიმძიმე ვიგრძენი, მოვკიდე ჩემს ლეპტოპს ხელი, დავიდგი სასთუმალთან და თვითონ წამოვწექი - ნახევარი საათით თვალებს დავასვენებთქო.

      პირველი იყო დაწყებული როცა თვალი გავახილე. ლეპტოპი დამჯდარიყო. ავდექი. შემაცია. ყველას ეძინა დედას გარდა, მას სამზარეულოში ფუსფუსი არ დაესრულებინა - ხვალ პასკა აქვს გამოსაცხობი (დაუგვიანდა) და კვერცხი შესაღები.…

მომნატრებია... მომნატრებია  ჩემი  მკერდის  გახლეჩა   და  სისხლიანი  გულის  ყურება. თვალის მიდევნება თუ როგორ  მწარდედ ასკდებიან  ზედ  მოგონებები,  საგულდაგულოდ წაწვეტებულები !  გაცხელებული ლურსმანივით ეჭედება  ყველა მხრიდან და გამოჟონილი სისხლი ადგილზევე ხმება, ვაი თუ ვინმემ შეამჩნიოს, როგორ ვიმწარებ ცხოვრებას! ვაი თუ შენც ნახო, როგორ ვიჭერ ყელზე და  შენს  ნათქვამ სიტყვებს, გადაბმულებს ვიხვევ სასიკვდილე თოკივით! ვაი თუ  მოვიგონო, რომ მიყვარხარ!!! მე ხომ ისედაც…

ლეტე - დავიწყებას, არგოს უმოქმედობას ნიშნავს.

არის შემთხვევები, როცა ადამიანები "გარდაცვლილან", მაგრამ მათი ბიოლოგიური მექანიზმი განაგრძობდა მუშაობას ძალიან ნელი ტემპით, ისე შეუმჩნევლად, რომ ამ ადამიანს გრდაცვლილისგან ვერ განარჩევდნენ. წარსულ დროში ხშირად დაუკრძალავთ ასეთი გარდაცვლილები და რაღაც შემთხვევის გამოისობით როცა ამოუთხრიათ, უნახავთ მათი გადაბრუნებული ან გვერდნაცვალი…

- უკაცრავად დანაშაული და სასჯელი გააქვთ?

- კი, დარბაზისთვის.

- არა, დარბაზისთვის არა, ჩემთვის მინდა.

- ბატონო?

- ანუ მინდა რომ წავიკითხო.…