მაშინ, როცა ცხოვრების გზას ბინდი მოსავს,
                              როცა ფიქრებს დემონების ჯაჭვი ბოჭავს,
                              როცა ბრძოლა უკვე აღარ მეხერხება,
                              შენ მოდიხარ და ლაჟვარდის ფერი მოგაქვს.

                              ვაზის ჯვარი შენი თმების სურნელს აფრქვევს,
                              იასამნის,ვარდობის თვის ყვავილთა;
                              შენი რწმენა უიმედოს აღმამაღლებს
                              და სიცოცხლის ძალას მაძლევს თავიდან.

                              რომ ვიფიქრე ყველა კარი მომეკეტა,
                              შენ სარკმელში კელაპტარი დამინთე,
                              მაშინ, როცა გზაზე მუხლი მომეკვეთა
                              ყავარჯენად შენი რწმენა დამიდე.

                              როცა ფიქრებს კვლავაც დარდი მოერევა
                              მე სიონის გზას ვადგები მაშინვე,
                              შენი სითბო, შენი ლოცვა შემეწევა
                              სულს იმედით დიდი რწმენით ამივსებს.

27.01. 2018 წ.