ჩემი სულის ჯგუფს

ჰქვია არაამქვეყნიური...

ვენებში

სისხლის მაგივრად, მოძრაობს

აბსურდი სიგიჟის დანამატებით...

ანუ, მივეკუთვნები

ადამიანების ცალეულ სახეობას...

ჩვენ,

აქაურებისგან განსხვავებით,

არ გვაკმაყოფილებს არ-სებობა...

არ გვიზიდავს

ვიტრინებში გამოფენილი

"ბრენდული" სიამაყე და

თავდაჯერებულობა...

ბედნიერებას გვანიჭებს

წვრილმანები:

წვიმის წვეთები სახეზე,

ხელში გვირილები,

მომლოდინე კარგი წიგნი

და ბუნებაში ხეტიალი...

იმისათვის, რომ ვიგრძნოთ

ცოტაოდენი არასიფხიზლე,

აუცილებელი არ არის,

ჭიქაში ვისხამდეთ "ბურგუნდიულს"...

ჩვენ გვყოფნის

ლუდს მიყოლებული

"მეფური" მუსიკა და

ერთმანეთი...

ხოლო იმისათვის, რომ

ვიყოთ ერთად,

ჩვენ გვყოფნის სიყვარული...