დეკემბერი. ყველაფერი და არაფერი. თოვლი ისევ ისეთი, როგორც... საკუთარი თავი? - პასუხი არ არის. წევხარ გულაღმა და იმის ნაცვლად, რომ ვარსკვლავებს ხედავდე, საკუთარ თავს დაჰყურებ ზემოდან. ხედავ მის უემოციო, გაყინულ თვალებს, სახეს, და გესმის გულში როგორ იმეორებს: „უნდა მოკლა. უნდა მოკლა. უნდა მოკლა“.
ერთნაირი ტემპით ისმის საათის ისრების და საფეთქლების ხმა. „მოკალი“. დიდი ხანია ფანჯარასთან ბეღურები არ მოფრენილან.…
გაგრძელება
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: დეკემბერი 5, 2016 წელი. 5:00pm —
არ არის კომენტარები
_______________
ახლა, ვუსმენდი წვიმის
აკორდებს, აჟღერებულს
მსოფლიო მელანქოლიის მინორში...
ჩემს ფანჯრებზე იმარცვლებოდა
ნოტებად და მესმოდა
როგორ აყოლებდა ხმას
რომელიღაც რომანტიკოსი ჩიტი...
ვფიქრობდი არაფერზე,
და მაინც,
ალბათ რაღაცაზე...
ჩემი ნაბოდვარით აჭრელებული
ფურცლები მოვაგროვე
და გავაკეთე ბევრი
ქაღალდის თვითმფრინავი...
ბახის "ჰაერით" ავუვსე ავზები,
რიგრიგობით ვუშვებდი
ხელიდან, და…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: ივლისი 28, 2016 წელი. 5:00pm —
1 კომენტარი
________________
უკვე მერამდენედ აგროვებ საკუთარ თავს
შემოდგომაზე ჩამოცვენილი ფოთლებივით.
დგახარ მარტო საკუთარ სიცივეში
და გეშინია ქარის ერთი დაბერვის.
მომლოდინე დამხვედრივით
დგახარ და იცდი.
დგახარ და იცდი.
აივლიან და ჩაივლიან მატარებლები.
არავინ.
თითქოს, ძველ, მიტოვებულ სადგურზე დგახარ,
სადაც დიდი ხანია აღარ აჩერებენ მატარებლები.
მაგრამ რატომღაც არავინ გეუბნება.
აიფარებ სახეზე…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: ივნისი 30, 2016 წელი. 9:00pm —
არ არის კომენტარები
_______________
ასეთი, რაღაცნაირი დღეების დასაწყისი. თუ?.. მოკლედ, რაც არის. მხოლოდ რამდენიმე წვეთი რომ ცვივა ციდან, "ვითომ წვიმას ვაპირებო" ხასიათის. ისე გადის ზამთარი, მაინც არ დაიორთქლა ჩემი ოთახის ფანჯრები. და ვდგავარ, ვუყურებ ხოლმე, სხვების დაორთქლილ ფანჯრებს, და მინდება ჩემი ფანჯრიდან იმ დაორთქლილ ფანჯარაში საკუთარ თავს, პარალელურ მე-ს ვხედავდე. გკითხე კიდეც, ჰო გახსოვს, უცნაური სურვილები მაქვს-თქო? გაგეღიმა და მითხარი, ისე რაო... მეც გამეღიმა. ჰოდა,…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: იანვარი 31, 2016 წელი. 8:00pm —
4 კომენტარი
________________
გოგო.
ისეთი დღეებიც ხომ არის ხოლმე,
როცა ვარსკვლავებიან ზეცას ჩაისუნთქავ
და წვები ნაწვიმარი.
ქარწაღებული.
და გიკვირს, რატომ არ მოდიან
ძვირფასი ადამიანები,
როცა მათ ახსოვხარ,
როცა ალბათ, მათაც ეძვირფასები.
გიკვირს, და მერე მოდის სიზმარი,
რომ დგახარ,და მათი ზურგები
უხმოდ გელაპარაკებიან.
ისუნთქავ კიდევ ერთ ზამთარს.
კიდევ ერთ მარტოობას.
და…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: დეკემბერი 18, 2015 წელი. 10:00pm —
არ არის კომენტარები
_______________
ამ შემოდგომის ბოლო თვესაც,
როცა ღრუბლები საშინელი სისწრაფით
მზეს ეფარებიან,
არავინ არის, ვისი მხრებიც
ჩემს პატარა გოგოობას აიტანს,
ვინც მომსვლელ ცივ ზამთარს
მარტოს არ შემატოვებს.
ზოგჯერ, ყველაზე მეტად მჭირდება
სულ უბრალო რამ,
- მკითხო, როგორ ვარ.
მოხვიდე, მაგრად დახურო კარი
და არ შემოუშვა არც ერთი სიცივე,
არც ერთი ქარი,
არც ერთი…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: ნოემბერი 11, 2015 წელი. 6:30pm —
8 კომენტარი
________________
როცა მგონია, რომ ამდენი ხნის მერე
გამოჩნდები და იმ ნაბიჯების ხმას გაამართლებ,
რომელიც თითქოს ფეხდაფეხ დამყვება,
შენ არ მოდიხარ.
როცა წვიმს და მოქცევა იწყება.
როცა ყველაფერს თეთრი ნისლი ფარავს.
და მხრებზე მაწევს…
გაგრძელება
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: აგვისტო 30, 2015 წელი. 8:00pm —
3 კომენტარი
________________
ასეც ხდება.
ზოგიერთებისთვის წასვლა უფრო მარტივია,
ვიდრე ერთმანეთთან მისვლა
და უბრალოდ ჩახუტება.
ჩემთვის ყოველთვის მოსვლა იყო
უფრო მარტივი,
ვიდრე მეგრძნო,
როგორ რჩებოდი ჩემს ზურგს უკან,
ხელში შერჩენილი განახევრებული სიგარეტით,
ღრმა სუნთქვით,
სიშორისკენ მიმართული მზერით..
დამძიმებული ნაბიჯებით..
და მეც, მარტოჩრდილად დარჩენილს
გზა გამეკვლია შინისაკენ.
სადაც წვიმები უფრო…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: აგვისტო 14, 2015 წელი. 11:00am —
არ არის კომენტარები
_______________
ხანდახან, მაინც დავფიქრდები ხოლმე,
ჩემი დღეებიდან
რომელი მენატრება ყველაზე მეტად.
და ისევ იქ მივდივარ.
შუა შემოდგომის ბოლო დღესთან.
ყოველთვის,
როცა გავდივარ ადგილებს,
რომლებმაც ერთად დაგვიმახსოვრეს,
ფეხებში მედებიან მოგონებები,
და ნაბიჯარეულს ისევ მინდება
შეუჩერებლად ვიარო.
შენი თითების შეხებამდე.
ისევ დადგება…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: ივლისი 13, 2015 წელი. 1:00am —
1 კომენტარი
________________
ისეთი ღამეებია რთული, როცა კოშმარები კი არ გესიზმრება, თვითონ გადაიქცევი საკუთარი თავის კოშმარად. უძილო, უჰაერო, უსიბნელო (როცა საიდანღაც შუქი გიწვავს ისედაც ამწვარ თვალებს), უსულო ღამეები, რომლებიც გაძლებას გართმევენ, მთელ შინაგანს გტკენენ... და ფიქრობ, არ ჯობია ადგე და ფანჯრიდან გახვიდე? სწორედ მაშინ, როცა მზის პირველი სხივის ნახვას მოასწრებ,…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: მაისი 26, 2015 წელი. 1:00am —
არ არის კომენტარები
_______________
აღარ ვიცი,
როდის ამოდის მზე.
როდის შემოდის ჩემს ოთახში
მისი სინათლე.
გადის დღეები
და ჩვენ ჩუმად ვართ.
ალბათ ამიტომ.
არც ერთხელ გითქვამს
მზის ამოსვლა ვნახოთო ერთად.
მაგრამ კმაროდა ისიც ჩემთვის,
რასაც ამბობდი.
და ფანჯარასთან მდგარი,
მარტო,
ციდან მოფრენილ მზის ბეღურებს
მხრებზე ვისვამდი.
ახლა ვუყურებ მხოლოდ ღამეს.
და სიმარტოვეს.
და აღარც ვიცი,
თუ…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: მაისი 18, 2015 წელი. 1:30pm —
არ არის კომენტარები
_______________
არ არის ხოლმე მარტივი.
გადმოვაწყობ ნახატებს და
თითოეული ფურცლიდან
ჩემი ხელით დახატული
ჩვენი ერთად ყოფნა შემომყურებს.
ახლა წვიმების სეზონია.
და ყოველი დღე
დაუსრულებელი,
უმთვარო ღამეებივით იწელება.
ყოველთვის,
როცა გავდივარ გარეთ და
მეუთვალავედ ვიკრობ ფეხებზე
ერთი და იგივე ადგილების…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: მაისი 10, 2015 წელი. 12:00am —
არ არის კომენტარები
_______________
ისეთი დღეები მიდგას,
გამოვრთავ ხოლმე ყველა ხმას და
მხოლოდ დამახსოვრებულ
შენს გულისცემას ვუსმენ.
აღარ მთავრდება.
ისიც არ ვიცი, სად ვარ.
როდის მძინავს და როდის მღვიძავს.
იმიტომ, რომ დღეც და ღამეც
ერთნაირად ჰგავს სიზმარს,
რომელსაც საკუთარ თავზე ვხედავ.
ჩემთან ერთად დაიწყო და
ალბათ ჩემთან ერთად დამთავრდება.
მაგრამ,
ნუ დააკლდები შენ.
თუნდაც მართლა სიზმარი იყოს.…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: მაისი 2, 2015 წელი. 3:00pm —
არ არის კომენტარები
_______________
წვიმს და ფანჯარასთან ვდგავარ ძველებურად,
ისევ უძილო და ღამენათენები.
გხედავ ეზოში ხარ, მელოდები
გვირილებით ხელში.
როგორ მინდა გამოვაღო კარი,
კიბეზე დავეშვა,
და არეულ ნაბიჯებს შევაძლებინო
შენამდე მოიყვანონ ჩემი გაყინული თითები.
მაგრამ მაინც,
ძველებურად ვდგავარ…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: აპრილი 25, 2015 წელი. 5:30pm —
8 კომენტარი
________________
მოკუმულ ხელებში ვგრძნობ გულისცემას
და ვხედავ
როგორ ეხეთქება წუხილი
ჩემს ყველა ნაპირს.
სულ უფრო მეძნელება დღეები,
რომლებიც თვალების გახელისას იწყებიან
და მგონია, რომ თვალუწვდენელზე,
ჰორიზონტის იქით მთავრდებიან.
გაზაფხული,
რომელიც ფანჯრიდან ერთი ხელის გაწვდენაზე დგას
და მაინც ვერ ვეხები.
ქუჩიდან შემოჭრილი საყოველთაო ხმაური
და თვალებში გაჩხერილი ცათამბჯენები,
რომლებიც ადამიანებზე მეტად…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: აპრილი 18, 2015 წელი. 9:30pm —
არ არის კომენტარები
_______________
დღესაც,
როცა გარეთ მშვენიერი ამინდია,
და ვუყურებ როგორ დასეირნობენ:
ამაყად მომზირალი სახეები,
რომლებიც საკუთარი თუ
ოთხფეხა მეგობრის,
ძვირფასიანი „იმიჯის“ მიღმა
ვერავის და ვეღარაფერს ამჩნევენ;
ხელჩაკიდებული წყვილები,
რომელთაც ყველაზე მეტად არ სჭირდებათ
იცოდნენ, რას ვფიქრობ მე,
როცა მათ ვხედავ;
და გონებაშიც
კარუსელივით ტრიალებენ
მთელი მე-თი…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: აპრილი 17, 2015 წელი. 9:30pm —
3 კომენტარი
________________
და გააგრძელონ ვაგონებმა უსასრულოდ
რელსებზე დაგან...
მიდიოდეს არსად.
უბრალოდ მიდიოდეს.
ასე.
დროში გაწელილი...
და სხვაგან.
ჰორიზონტს იქით.
დილიდან ნერვებს წუხილი მიჭამს და გავქრე…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: მარტი 3, 2015 წელი. 11:00pm —
არ არის კომენტარები
_______________
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: მარტი 3, 2015 წელი. 10:30pm —
არ არის კომენტარები
_______________
თოვს და...
სველი ტოტებივით
დამძიმებული ხელებით ვდგავარ.
შეციებული,
მხრებში მოხრილი...
ვდგავარ და ფიფქებს ვუშვერ
ნაწვიმარ თვალებს.
დიდი ხანია აღარ ჰყოფნით
ჰაერი კედლებს.
დიდი ხანია უშუქობა წელავს ღამეებს.
აღარ ვეძებ სიტყვებს სიჩუმისთვის.
ვინც მოკუმულ ხელებზე შემომხედავს,
ისინიც ეტყვიან…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: თებერვალი 24, 2015 წელი. 2:30pm —
არ არის კომენტარები
_______________
ყოველდღე,
როცა მხრებით დამაქვს
ნეკნებჩალეწილი დეკემბერი,
და წინ მხვდებიან
გამარტივებული სახეები,
ერთადერთი,
რაც შემიძლია გავაკეთო,
თავის დახრა და
მიწის ყურებაა...
რა უნდა ავარსკვლავებდეს
ზეცას თვალებში,
როცა წვეთწვეთობით გასდით დღეებს
ჩვენი სიახლოვე...
როცა უბრალოდ ყოფნა მიჭირს,
ნერვებმორეულს,
ცივ კედლებს არ აქვთ შენი მხრები,
რომ…
დაამატა Restless_მ!
თარიღი/დრო: დეკემბერი 7, 2014 წელი. 2:00pm —
არ არის კომენტარები
_______________
Welcome to
Qwelly
გამოაქვეყნა EFTcheat_მ.
თარიღი: აპრილი 26, 2025.
საათი: 2:30pm
0 კომენტარი
0 მოწონება
In the present earth, history checks are getting to be a regular part of the selecting method, tenant screening, and in some cases volunteer variety. From verifying work historical past to examining felony information, qualifications check providers give vital insights into somebody's heritage. In the following paragraphs, we’ll include the kinds of track record checks, how they perform, and why They are really critical for each companies and people.
What exactly…
გამოაქვეყნა ლაშა_მ.
თარიღი: აპრილი 22, 2025.
საათი: 11:23pm
0 კომენტარი
1 Like
თვალებს ძლივს ახელდა დასაძინებლად რომ წავედით, მაგრამ მაინც მოვახერხეთ ძილისწინა საუბრები. ამჯერად, თემა ნათესავები და ნათესაური კავშირები იყო და ცოტა ვერ მიხვდა რა სხვაობა შვილიშვილსა და შვილთაშვილს შორის. ის კი გაიგო, რომ პირველი - მესამე თაობას ნიშნავდა, ხოლო მეორე - მეოთხეს, მაგრამ თვითონ ეს სიტყვები - შვილი-შვილი და შვილთა-შვილი რატომ…
გამოაქვეყნა ლაშა_მ.
თარიღი: აპრილი 20, 2025.
საათი: 2:00am
0 კომენტარი
2 მოწონება
სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტის, ილია II-ის სააღდგომო ეპისტოლე
საქართველოს წმინდა მართლმადიდებელი ეკლესიის წევრთ, მკვიდრთ ივერიისა და ჩვენი ქვეყნის საზღვრებს გარეთ მცხოვრებ თანამემამულეთ:
ქრისტე აღდგა!
აღდგეს ღმერთი, მიმოიფანტონ…
გამოაქვეყნა BennieJeansg_მ.
თარიღი: აპრილი 17, 2025.
საათი: 5:00am
0 კომენტარი
1 Like
In Amazon's massively multiplayer online role-playing game (MMORPG) New World, the mystical land of Aeternum is full of danger, intrigue, and opportunity. Players are tasked with surviving in a world rich in history, politics, and player-driven conflict. One of the key elements of gameplay in is choosing a faction. This decision has significant implications for your gameplay experience, as it influences your alliances, PvP (Player vs. Player) interactions, and the overall progression of your…
გაგრძელება
© 2025 George.
•