ამბობენ, ევროპის ერთი ნიშა ის გახლავთ, რომ ევროპელები ცდილობენ რაც შეიძლება ხშირად იგზავრონ საზოგადოებრივი ტრანსპორტით და არა პირადი ავტომობილებითო.
მცხეთა-თბილისის მუნიციპალური ტრანსპორტის გადამკიდეს კი, ერთი სული გაქვს, როდის გექნება საშუალება შენი მანქანა იყიდო რომ მათზე აღარ იყო დამოკიდებული. ანუ შანსი ევროპელობისა ამ მხრივადაც მინიმუმამდეა დასული, სხვა რამეებზე რომ აღარ ვისაუბრო.
უკვე წლებია მოუგვარებელ, დაურეგულერებელ პრობლემად იქცა მცხეთიდან-თბილისისკენ მგზავრობა და პირიქით. იმედგადაწურულმა მოსახლეობამ, ვინც ადრე ამავე მარშრუტკებით მგზავრობდა და მიხვდა რომ გამოსწორების შანსი არ იყო, ავტომობილები შეიძინა და დღეს პრობლემა ნახევარი მცხეთისთვის "ამ ჩემ ჭირას" პრინციპზე გადავიდა.
გუშინ, 17:10 იქნებოდა სახლიდან რომ გავედი, 18:00-ზე ლექციას მივუსწრებთქო. დაღმართზე ჩავდიოდი როდესაც მარშრუტკამ ჩაიშხუილა. შორიდანაც მოკრავდით თვალს კარზე აკრულ მგზავრებს, როგორც ადრე - ბედნიერი და ხალისიანი დილა რომ გამითენდა. მეორე მარშრუტკა მოვიდა 17:27-ზე. შორიდან ცოტა ეჭვისთვალით ვუყურებდი, მაგრამ ავედი თუ არა, ამოვისუნთქე - 20 ადგილიდან 16 თავისუფალი იყო. 5 მგზავრი მცხეთიდან თბილისამდე - ეს მარშრუტკისთვის გაკოტრების ტოლფასია.
21:25 - დიდუბის მეტროდან გამოვდივარ და კისრისტეხით გავრბივარ მარშრუტკების გაჩერებისკენ. როდესაც დიდ მოედანზე შემოვუხვიე, სადაც მეგულება პატივცემული მიკროავტობუსები, ვხედავ რომ მხოლოდ ერთი დგას. საათს დავხედე - ჩემმა ტელეფონა - 21:31 მიჩვენა.
- გამარჯობა, ეს 10 საათიანი მარშრუტკაა? - თან ბილეთის ფული გავუწოდე და საუბარი გავუბი.
- დიახ.
- ამის წინა დიდი ხნის წინ გავიდა?
- არა, ათის ნახევარზე. რამდენი ბილეთი?
- ერთი. მადლობა
ავდივარ მარშრუტკაში და 5-6 ადამიანი უკვე ზის.
არალოგიკურია, თუ 10-ის ნახევარზე გავიდა, 2 წუთში ამდენი ადამიანი აქ ვერ მოხვდებოდა - გაყვებოდა წინა მარშრუტკას, რადგან უმრავლესობა სკოლის მოსწავლე ან სტუდენტის ასაკისანი არიან. არის მეორე ვარიანტი - წინა მარშრუტკა ისეთი სავსე გავიდა, რომ ესენი ფიზიკურად ვერ დაეტივნენ. მაგრამ ამ შემთხვევაში, რატომ დგას აქ მხოლოდ ერთი მარშრუტკა? განა ნახევარ საათში 15 ადაიანზე მეტი არ მოვა?
ისე აგიხდეთ ყველაფერი კარგი, როგორც ჩემი ბოლო განაფიქრი ახდა. 21:57 წუთი. დიდუბიდან მცხეთის მარშრუტკა დაიძრა, 20 ადამიანი სკამებთან მოკალათდა, 14 ადამიანი კი სკამებს შორის დგას გაუნძრევლად, ჩაპრესილები. და ქვემოთ 7 ადამიანი გვიყურებს შურის თვალებით - მათი ადგილი მარშრუტკაში აღარ იყო და ახლა 23:00-ს უნდა დალოდებოდნენ. ბოლო ხანებში, მცხეთის მერიამ მოიფიქრა და დაადგინა, რომ მცხეთაც შესაძლოა ქალაქი გახდეს და თბილისიდან ბოლო მარშრუტკა რომ ათ საათზე გამოდის, მოსახლეობისთვის საშინლად არაკომფორტულია. რადგან ბევრი გვიანობამდე მუშაობს და ეგეც არ იყოს, უბრალოდ თბილისში შემოღამება მრავალთათვის ფრიად სასიამოვნოა. ამიტომ 22:00 და 23:00 არის დიდუბიდან მცხეთისკენ მიმავალი ბოლო ორი მიკროავტობუსის გასვლის დრო.
როგორ მოვაგვაროთ ეს პრობლემა?
რთული გზა:
• დავაყენოთ მცხეთაში გაჩერებებზე კამერები, რომელიც დაკავშირებული იქნება მიკროავტობუსების გაჩერებასთან, როცა მძღოლი დაინახავს რომ გაჩერებებზე ხალხი მომრავლდა, გამოვა სადგომიდან.
• ჩატარდეს საფუძვლიანი მოკვლევა და ანალიზი (რაც ამდენი წლის განმავლობაში ვერ მოხერხდა), რომ დადგინდეს მიკროავტობუსებმა როგორი განრიგით უნდა იარონ მცხეთიდან თბილისიკენ. იგულისხმება - დილის საათებში რა ინტერვალით, შუადღის საათებში რა ინტერვალი და საღამოს საათებში რა ინტერვალით. სეზონების მიხედვით. ასევე სადღესასწაულო დღეებსა თუ კვირებში. უფრო კონკრეტულად - დაკვირვება და მოსახლეობის გამოკითხვა.
• დაინიშნოს ვაგონი "ვაგზალის მოედანი - დიდუბე - მცხეთა - არმაზი - ძეგვი" - ეს ზედმეტად რთული გზაა.
მარტივი გზები:
1. დაურიგდეს მძღოლებს კორპორაციული ნომრები.
2. ამოქმედდეს კანონი, რომელიც კრძალავს ფეხზე დგომას მარშრუტკაში.
3. ყველა მარშრუტკაში იყოს გამოკრული განცხადება, წითელი სათაურით - ყურადღება!!! და შავით თეთრზე დაწერილი, მსხვილი შრიფტით: "მიკროავტობუსში დასაჯდომი ადგილების შევსებისთანავე, მგზავრები ვალდებულნი არიან მძღოლს შეახსენონ, დარეკოს დისპეჩერთან, რათა მომდევნო მარშრუტკა დაუყონებლივ გამოვიდეს სადგომიდან"!
მეორე პუნქტის, მესამეს გარეშე ამოქმედება დაუშვებელია!
კიდევ ბევრი რამის მოფიქრება შეიძლება, მაგრამ ეს ის ელემენტარული რჩევებია, რომლებიც ვფიქრობ, აუცილებლად გამოიღებს ნაყოფს.
და ბოლოს, კიდევ ერთი რჩევა.
ინტერნეტი სავსეა ღამის მცხეთის ფოტოებით, შესანიშნავი დასათვალიერებელია ეს ქალაქი ღამით და სასეირნოდაც ფრიად საამო, მაგრამ რად გინდა, როდესაც ჯგუფელები გაიგებენ რომ მცხეთიდან ბოლო მარშრუტკა 9-ის ნახევარზე გამოდის, ზაფხულში კი ამ დროს ჯერ კიდევ დღეა, ქალაქის მონახულების სურვილი კლებულობს. ამიტომ, იქნებ თბილისელებსაც სურთ მცხეთაში დიდხანს ყოფნა ან ტურისტებს ან სხვებს და სხვებს, იქნება კიდევ ერთი მარშრუტკა დაემატოს მცხეთიდან თბილისისკენ წამსვლელი, ათისნახევრიანი?
მადლობა ყურადღებისთვის.
Kakha, გამომდინარე იქიდან, რომ პირველ გზას კიდევ "მართვის მოწმობა" სჭირდება, უარს ვიტყოდი მაგ "შემოთავაზებაზე", ხოლო მეორე გზას რაც შეეხება - ესეც განწირული სულისკვეთება იყო ჩემი მხრიდან, რადგან "რთულ გზაში" შედის ეგ და არავინ აირჩევს მაგ გზას :D
ეგ სხვა პრობლემაა და მაგაზე თბილისელებმა პოსტონ :P :D ან თ მინცდამაინც კუთხის პატრიოტები დარჩნენ ლიხს იქით, იმათმაც :D
ჩემი მხოლოდ ერთი უბანია და იქ, არცერთი რეგიონალურ-რაონული მარშრუტკა არ მოძრაობს :D ეგეც არ იყოს, არც ამ რეგიონალური მარშრუტკების მგზავრები ცხოვრობენ იმ უბანში (ნუ, თითოოროლა შეიძლება) :D
ლაშ როგორც ვიცი ფეხზე დგომა იკრძალება, მაგრამ მძღოლები მგაზვრებს მაინც უშვებენ. აბა ხომ არ დატოვებენ? თან ფარდებს აფარებენ პატრულმა რომ არ შეამჩნიოს :D :D :D
Kakha, დახურე ეგ გზები და რითი იმგზავრებ მაგასაც ვნახავ :D სამტრედიაც მოგენატრება და ოზურგეთიც :D იქნება და ურმებს გამოვყვე ხოლმე და შემოგისკუპავ შენც :D
თათია, ჩემო გემრიელო, სწორედ ამიტომაა აუცილებელი მეორე და მესამე პუნქტების ერთად შესრულება, თორემ როცა მაგ წესის დაცვა დაიწყეს, ყველაზე მეტად მე გავიჭყლიტე :D :D
და რკინიგზის "სადგური-ნარეკვავის" "მიკროავტობუსზე" რას გვეტყვი? ცხრის თხუთმეტ წუთზე რომ გავდივარ სახლიდან და ცხრას თხუთმეტი რომ აკლია,ძლივს მივდივარ სკოლაში,ისიც თანამშრომლის მანქანით და ისიც ღია გაკვეთილის დღეს,როცა პირველი ქართულია? ეჰ,შენ ხომ არ იცი,როგორ მენატრება ეგ დრო ჩემს ცხოვრებაში,რომელზეც შენ ჩივი...
Kakha შუქი არა პრობლემა, ყოველ მეორე დღეს ან ყოველდღე და დღეში რამდენჯერმე. პურის რიგები ჯერ არ ჩანს, მაგრამ ვნახო, ვნახოთ... :D
რაც შეეხება მეორე კომენტარს, გაკომფორტულებულ მგზავრობასთან დაკავშირებით, მინდა დაგეთანხმო - კი! დღეს მაგალითად, ისეთი სავსე მოვიდა ერთი მარშრუტკა რომ ვერ ავედი, ხოლო მეორეს წინ გადავუდექი გააჩერეთქო და გააჩერა, თორემ ისიც ხელების გასავსავებით აპირებდა ჩაქროლვას - ავედი კარებზე და ასე ჩავედი თბილისამდე.
აი, წამოსვლისას კი თბილისში 15 წუთი ველოდე რომ საერთოდ მოსულიყო მარშურტკა დიდუბეში :D
თამარ გელიშვილი ასაკობრივ პრობლემებზე ნუ ვისაუბრებთ (ციტ. "მენატრება ეგ დრო ჩემს ცხოვრებაში,რომელზეც შენ ჩივი"). რაც შეეხება ადგილობრივ, ქალაქის შიდა მუნიციპალურ ტრანსპორტს.
ასევე დიდი პრობლემებია მაგ ტრანსპორტთან დაკავშირებით, მაგრამ როდესაც პრობლემას წამოაყენებ შემდეგ რაიმე გზაც უნდა შესთავაზო გამოსწორების და ჯერ არ მიფიქრია მაგაზე. მოვიფიქრბ და გეტყვი აუცილებლად.
Welcome to
Qwelly
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 4, 2025.
საათი: 6:00am
1 კომენტარი
0 მოწონება
Cities and remixes the world, one sound at a time - a world collaboration between artists and sound recordists all around the world. The venture presents an amazingly-various array of area recordings from everywhere in the world, but in addition reimagined, recomposed versions of those recordings as we go on a mission to remix the world. What you'll hear in the podcast are our newest sounds - either a area recording from someplace on this planet, or a remixed new composition based…
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 1, 2025.
საათი: 11:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
Learning is essential for human improvement. From kindergarten via college, students should be taught and remember an unimaginable quantity of knowledge and abilities. Although studying extends beyond the school years, the amount and Memory Wave intensity of learning that kids, adolescents, and younger adults are uncovered is rarely equaled later in life. Studying is critical to growth. Yet many kids wrestle with learning and memory issues. This can be a priority when a child is…
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: სექტემბერი 1, 2025.
საათი: 2:00am
0 კომენტარი
0 მოწონება
All personal computers have a small battery on the motherboard that provides power to the Complementary Steel Oxide Semiconductor (CMOS) chip, hence the identify CMOS battery. This CMOS battery powers the chip, holding info about the system's configuration, such as the onerous disk, date and time, and so forth. It supplies energy even when the computer is off and…
გამოაქვეყნა Malinda Heng_მ.
თარიღი: აგვისტო 31, 2025.
საათი: 7:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
Is Your Memory at risk? Memory is probably the most cherished faculties of the human brain, essential for day by day functioning and preserving our id. Nonetheless, Alzheimer’s disease poses a severe threat to memory, progressively eroding it and altering lives irrevocably. Understanding how Alzheimer’s affects memory can empower people to acknowledge early indicators and take proactive steps. Alzheimer’s illness is a progressive neurological disorder characterized by the…
გაგრძელება
© 2025 George.
•
თქვენ უნდა გახდეთ Qwelly_ს წევრი რომ შეძლოთ კომენტარის გაკეთება!
Qwelly_ზე რეგისტრაცია