2 თვის წინ გოგონა გავიცანი... უფრო სწორად 2 თვის წინ მე "მზეს" შევხვდი, სიფრიფანა, ცისფერთვალა, ქერათმიან გოგონას. ჩემი პირველი ფიქრი მისი დანახვისას იყო: "ღმერთო მაღალო, რა ლამაზია!"

     2 თვის განმავლობაში მე ყოველ დღე ვხვდებოდი ამ მზეს და ყოველ ჯერზე სხვადასხვა ასოციაცია მიჩნდებოდა. "ის ქალთევზას გავს" - ვამბობდი ერთ დღეს, "არა ის პეპის გავს" - ვამბობდი მეორე დღეს... დღეს კი მივხვდი, რომ ის ანგელოზს გავდა...

     2 დღის წინ ერთად ვიმგზავრეთ. გაჩერებაზეც ერთად ჩამოვედით... გზის მეორე მხარეს უნდა გადავსულიყავით მაგრამ ვერ გადავდიოდით, არც ე.წ. "ზებრა" გადასასვლელი იყო და არც ჩვენი "თავაზიანი" მძღოლები აპირებდნენ გზის დათმობას. ბოლოს მე გაბრაზებულმა ხელი მოვკიდე და ორივემ სირბილით გადავკვეთეთ გზა. სუნთქვა აჩქარებული, თავისი ლამაზი ცისფერი თვალების ფახულით მიყვებოდა, როგორ გადაუარა ერთხელ ფეხზე გზაზე გადასვლის დროს შუქნიშანზე გაჩერებულმა მანქანამ: "იმ ამბის მერე ცოტა მშიშარა გავხდი თამარა, მანქანამ კინაღამ ჩემი ლამაზი ფეხი იმსხვერპლაო"-ამბობდა და თან იცინოდა. ამ დროს მე ორ მზეს შორის ვიდექი, მაგრამ ჩემს გვერდით მდგომი მზე გაცილებით მეტი იყო ვიდრე ცაში მოკაშკაშე...

     დღეს დილით ვიღვიძებ და ვიგებ, რომ ქალაქში დატრიალებულმა უბედურებამ ჩემი მზე ჩააქრო...

     - ხუთშაბათ საღამოს, სამსახურში ძალიან დაღლილი და მოწყენილი ვიჯექი. უცებ დამიძახა და მითხრა: "თამარა, რომ ზიხარ ასე დაღვრემილი, აბა თუ იცი რა ერქვათ სალვადორ დალის ძმებსო? - მე უცებ სახე შემეცვალა და მხრები უხერხულად ავიჩეჩე... რომ მიხვდა "მის ხელში ვიყავი" მითხრა: "რა ერქვათ და ადანდალი, დანდალი და შანდალიო"... მერე კი ძალიან დიდი, დიდი ხანი ორივე გულიანად ვიცინოდით.

     ჩვენს ცხოვრებაში არსებობენ განსაკუთრებული ადამიანები, რომლებიც ამ ქვეყნად იმიტომ მოდიან, რომ ჩვეულებრივ მოკვდავებს ცხოვრება გაულამაზონ და სიხარული მიანიჭონ, ასწავლონ სიყვარული და ცხოვრების, სიცოცხლის ფასი დაანახონ...

     ის ასეთი იყო ჩემთვის... დღეს ვზივარ, ვუყურებ მის ფერად, სიცოცხლით და ღიმილით სავსე ფოტოებს და განვიცდი, რაღაც იმ წყალდიდობასავით არეულ, საშინელ და არაამქვეყნიურ განცდებს, რომელსაც ვერც ენით აღწერ და არც არის საჭირო. ამაო და ყბადაღებულია ყველა სიტყვა, ყველა თანაგრძნობა და ყველა ცრემლი...

     უბრალოდ მინდა მადლობა გითხრა არსებობისთვის... მადლობელი ვარ შენი, ყოველი ერთად გატარებული დღისთვის, საათისთვის, წუთისთვის და წამისთვის... შენ მე სიცოცხლის სიყვარული მასწავლე ინდი...

ინდირა ზარანდია, ინდი, სიცოცხლე, გარდაცვალება, qwelly, blog, qwellyblog, indi zarandia, dead

ნახვა: 986

ტეგები: 13ივნისი, Qwelly, ანგელოზი, ინდი, სიფრიფანა, სიცოცხლე, ცისფერთვალება

ლაშა: ივნისი 14, 2015||10:03pm

ჰოო, ახლა მივხვდი. კი თამარ, ინდი მზეს ჰგავს, ამიტომ მიიქცია განსაკუთრებული ყურადღება. 

თათია: ივნისი 16, 2015||9:06pm

ცამ დაიტია.

კომენტარი

თქვენ უნდა გახდეთ Qwelly_ს წევრი რომ შეძლოთ კომენტარის გაკეთება!

Qwelly_ზე რეგისტრაცია

ღონისძიებები

ბლოგ პოსტები

ქალთა უფლებები, პრეზენტაცია

გამოაქვეყნა Ketevan_მ.
თარიღი: ივლისი 18, 2025.
საათი: 8:13pm 0 კომენტარი

ფიროსმანი, კრწანისი

გამოაქვეყნა Ketevan_მ.
თარიღი: ივლისი 18, 2025.
საათი: 7:00pm 0 კომენტარი

კოლოქვიუმი

  

ნიკოლოზ (ნიკო) ფიროსმანაშვილი

  

ქეთევან პოპიაშვილი…

გაგრძელება

პიკასო, გერნიკა

გამოაქვეყნა Ketevan_მ.
თარიღი: ივლისი 18, 2025.
საათი: 7:00pm 0 კომენტარი

კოლოქვიუმი

  

პიკასო

  …

გაგრძელება

მაიკლ მურის ფარენჰეიტი 9/11

გამოაქვეყნა Ketevan_მ.
თარიღი: ივლისი 18, 2025.
საათი: 7:00pm 0 კომენტარი

შუალედური წერა

მაიკლ მურის ფარენჰეიტი 9/11

ომი და თანამედროვე საზოგადოება

ქეთევან პოპიაშვილი…

გაგრძელება

Qwelly World

free counters