თოვს... ო, რა ლამაზად თოვს... ციდან ფიფქები ცვივა... თოვლი მახსენებს წარსულს... და თვალზე ცრემლი მცვივა. ოდესღაც ასე თოვდა... სულში სიცივე ჩადგა... გარეთ ბობოქრობს ქარი, რაღაცას ბრაზობს ალბად. თოვლი კი ისევ მოდის, ნაზად ეცემა მიწას... ისევ მრისხანებს ქარი ვინ იცის მას რა სტკივა. თოვლის ფიფქები ნაზი... ეხეთქებიან მინას... შველას ითხოვენ თითქოს ქარმა გზა აუბნიათ. უმწეო თოვლის ფიფქო... რითი გიშველო მითხარ, მე თუ გავაღებ სარკმელს... გწამდეთს იქნება გვიან. თოვლი კი ისევ მოდის, ისევ ფიფქები ცვივა... მე კვლავ ვიხსენებ წარსულს... და თვალზე ცრემლი მცვივა.