Qwelly
პოეზია
-
აპრილია თავად უნდა მიხვდე
გაზაფხულმა გამოაღო დარაბებისიყვარულში გამოუტყდა ტიტებს,ახლა ჩემზე სულ არაფერს მოგიყვებიაპრილია თავად უნდა მიხვდე...თბილის ქალაქს სამოთხის მზე ეფერება,ყვავილებზე ჭკუას კარგავს რიყე,არ გეტყვი რომ განშორება მეძნელებაააპრილია თავად უნდა მიხვდე...არც კი ვიცი ამ ბილიკებს სად მივყავარ,ენძელებმა მტკვარზე…
-
თოვს
შეხედე.... გავიდეთ გარეთ.... თოვს გავიდეთ,წავიდეთ შორს ისე რომ ვერ მოგვძებნოს დრომგავიპაროთ, რომ ვერ შეგვამჩნიოს ბრბომდღეს ახალი წელიადღეს ჩვენი პაემანიაგათენდა დილაჩვენ კი ისევ ერთად ვართზღაპარი მალე ახდებაფიფქებით გზა განათდებაგამოდი გარეთდღეს ხომ ახალი წელიაეს დღე ჩვენიათოვლის ფანტელები ჩვენ…
-
იასამანს უსველდება ფერდები
წვიმს... და იასამანს უსველდება ფერდებიწვიმს... და შორს ხარ ვერ გეფერებიწვიმს... და სევდა ჩემში იღვიძებსდა ყველაფერს ივიწყებს.წვიმს... და შორიდან გევლებიახლოს ხომ ვერ მოგევლინებიწვიმს... და იასამანს უსველდება ფერდებიშორს ხარ და ვერ გეფერები.ავტორი: ანა მიქელაძე
-
სიკვდილს
მოდი სიკვდილო! სანამ დრო არის,ერთად დავთვალოთ დღეების ვალი,შევასხათ ამ გულს წყვდიადის თვალი,უკაცრიელის გავაღოთ კარი.მოდი არ გესმის?! ჩემი გაქვს ვალი,შენ შემაჩვიე შიმშილი ხარბი,დავახრჩე სული მოხეტიალედა სამუდამოდ დავხუჭე თვალი.ამ მოღალატე სხეულის გამო,ჩემი სულიც კი სნეული არის.ჩემი კარმული წარსულის…
-
ხატებთან სანთელი იწვის
როცა ხატებთან სანთელი იწვის, ღმერთმა სურვილი უთქმელად იცის, ლოცვა-კავშირი ზეცის და მიწის, უფლის წინაშე თავს მდაბლად იხრის.რამდენი თხოვნა მიწიდან ზეცად ტვირთად ატარა, დამძიმდა, ღმერთის სავედრებელი თვითონ პატარა, მაგრამ ზეცაში წმინდანებს აქვთ მსგავსი პატივი, და მისი ტვირთი არ იქნება უფრო…
-
ახლა უნდა ცრემლებს ვღვრიდე
ახლა უნდა ცრემლებს ვღვრიდე გამალებით ღვთისმშობლისთვის,სიტყვებს უნდა ვრთავდე ახლა, სამადლობელს მაცხოვრისთვის,ჩაუმქვრალად უნდა მენთოს კელაპტარი სადიდებლადდა უწყვეტლად გაისმოდეს ჩემში უფლის დატირება.ჯვარი მეპყრას უნდა მძიმე, უმძიმესი სატარებლად,რომ დავეცე უნდა შევძლო უმალ მისი ატატება,უნდა შევძლო…
-
ოჰ ოკეანე
სავსეა ოკეანეები ძუძგით და დარდით,იალქნიანი ნავებიდან გადაყრილი ნამწვითფსკერები ძველი ნაპირის ხავსითესპანელი მეზღვაურების გვამითგაძარცვული აცტეკების ოქროთიშტორმისგან აყირავებული გემითვეშაპების ქონით გავსებული კასრით და მხოლოდ ერთი რამით არის ოკეანე ნამდვილად სავსედარდისგან მივიწყებული ხალხით.
-
ამწვანდება სამუხრანო
სადაცაა გაზაფხული შემოგვიღებს კარს,აყვავდება სამუხრანო გაახარებს ხალხს,ყველაფერი ხდება ერთიყველაფერი ხდება ღმერთიერთი არის ჩვენი ღმერთიერთი არის ჩვენი ერი.ერთხმად ყველა ღიღინებს და საგალობლებს გალობსთეთრი ციდან ქეთევანი მუხრანისთვის გალობს,ცაზე ნათლად როგორც სვეტიგადმოეშვა სინათლეყველაფერი გაანათა…
-
სექტემბერი
ჩემს წინ დაეცა ჭადრის ფოთოლი გამოფიტული და დაქანცული. და ზოოპარკის ცისფერ სკამებზე ანთია სიცხის ანაბეჭდები. -გინდა? გაჩუქებ. თუმცა ამ ფოთოლს ვინ გააჩერებს შენს გალიაში, ან ვინ იფიქრებს,რომ ეს ფოთოლი მე შემოგიგდე და არა ქარმა. ქარს მხოლოდ მიაქვს. ქარს სიტყვაც მიქვს. მაგრამ ხანდახან განგებ ატანენ,…
-
საფლავი ჰერბარიუმში
თეთრცხელებიანი, სულალანძული ცარიელ ფურცლებზევკითხულობ სიტყვებს, ვუმზერ ყვავილებს იავარქმნილებს,შავფერს და დამჭკნარსროგორც ჩემ ფიქრებს, ბიამან ფურცლებზე ვხატავ ყვავილებს…
პოეზია
პოეზიით გამოვკვებოთ სულები!