თოვს... ო, რა ლამაზად თოვს... ციდან ფიფქები ცვივა... თოვლი მახსენებს წარსულს... და თვალზე ცრემლი მცვივა. ოდესღაც ასე თოვდა... სულში სიცივე ჩადგა... გარეთ ბობოქრობს ქარი, რაღაცას ბრაზობს ალბად. თოვლი კი ისევ მოდის, ნაზად ეცემა მიწას... ისევ მრისხანებს ქარი ვინ იცის მას რა სტკივა. თოვლის ფიფქები ნაზი... ეხეთქებიან მინას... შველას ითხოვენ თითქოს ქარმა გზა აუბნიათ. უმწეო თოვლის ფიფქო... რითი გიშველო მითხარ, მე თუ გავაღებ სარკმელს... გწამდეთს იქნება გვიან. თოვლი კი ისევ მოდის, ისევ ფიფქები…

''მე ძლიერ მიყვარს ძველ კონსპექტების

ნელა, სამედიცინოს ხიდიდან, ფენა

გამჭოლი მზერა დამკვირვებლების

და გამოცდების ასე მოთმენა.



სამედიცინოვ! სული მევსება თოვლით

დღეები რბიან,მრჩება საგნები

შენს მიდამოში მე მოვვლე მხოლოდ

ბიბლიოთეკა ტუფით ნაგები.



ო, ასეთია ჩემი ცხოვრება

თსსუ-ს საწამებლად არ ვეძნელები…

     ეს იყო ასე, 19იანვარს საღამოს შვიდისკენ, როდესაც მხიარულ წვეულებაზე ერთად მოვხვდით მე და "qwelly"-ის წარმომადგენელი, რომ გითხრათ იმ საღამოს რაიმე ბევრი ითქვა ამ სოციალური ქსელის შესახებ არა, სულ რაღაც ორიოდე სიტყვა...

     მაგრამ, თვით სოციალურ ქსელს იმდენად დამაინტერესებელი სახელი აქვს, არ შეიძლება ადამიანს სურვილი არ გაგიჩნდეს - თუ რას წარმოადგენს "qwelly"?! და მეც…