იღვიძებს საქართველო, მაგრამ მგონი ისევ ძილი ჯობდა. ღამეს კი არც უძინია თურმე და არც ბევრისთვის მიუცია ძილის უფლება. თავისი და იმ სხვათა უძილობის სასჯელი რამდენიმე ადამიანში საუკუნო ძილით აანაზღაურა. გაღვიძებულთა კითხვები, პასუხები, ახსნა-განმარტებები, დაიწყო მტყუან-მართლის გარჩევა, რატომღაც მიიჩნიეს რომ დამნაშავე ერთ ან რამდენიმე ადამიანს შორის უნდა ეძებონ, ხოდა მთავრობამაც ეს საქმე სასამართლოს გადასცა განსახილველად, დაიწყო ბრალდებათა სესია.…

     ვინ ვარ? არავინ. კითხვაზე ვინვარ, ერთეულები დიშვილს, ძმიშვილს, დას, მეგობარს, ახლობელს და ზოგჯერ არ ვიცისაც მიწოდებენ. მათთვის იქნებ ამ სიტყვების იქით არც არავინ ვარ. ამ სიტყვების გააზრებაც არ ვარ და საკუთარი თავისთვის ვინღა ვარ? ამაზე უფრო ნაკლები და კიდევ უფრო არაფერი. მაშ აბა რა ვარ? ამ შემთხვევაში ზუსტად ვიცი რა ვარ. ხოო მიწა ვარ. ამხელა დედამიწის ერთი პატარა პეშვი ვარ. ზეციერის მონდომება, სახე მისი და სახელი ადამის ადამიანი ვარ. ამის იქით…