სულაც არ მინდოდა მაინც გამახსენა.
წვიმა არ მინდოდა ზეცამ დამასველა.
ნიავი მინდოდა და ქარი დაქროდა
ყიდვა მინდოდა და ჯიბეში რა მქონდა
სითბო მინდოდა და ზამთარი მათოვდა.
როდესაც მციოდა არავინ მათბობდა.
ღამე მინდოდა და უცბათ თენდებოდა
წუთი მინდოდა და წამათ გრძელდებოდა,
მეტირებოდა და ცრემლი გამქრალიყო
ფხიზელს ვეძებდიდა ყველა დამთვრალიყო.
კეთილს ვეძებდიდა ვპოულობდი ბოროტს
წინ მივდიოდი და სულ მტოვებდნენ ბოლოს.
ჩუმად ვიყავი და ჩუმად ხმადაბლაო
დავიღლებოდი და ჩქარა რა დაღლაო
ყიდვა მინდოდა და ვკეტავ დაბინდდაო
ჩემს სახლს ვაღებდი და შენ აქ რაგინდაო.
არ ვჩხუბობდი და ჩხუბის ბუნტიაო
არ მომიპარავს და ეგეც ქურდიაო.
რიგში ვიდექი და ეს აქ დაიცდისო
მართალს ვამბობდი და ამან რაიცისო.
სიცოცხლე მინდოდა და სიკვდილი მეტრფოდა
თბილ სიტყვას ველოდი და არავინ მეტყოდა.
მათხოვარს ვხვდებოდი და ფული მეც არ მქონდა
გვერდს რომ აუვლიდი ძუნწოს მეძახოდა.
ჯერ ყვავილს დავკრეფდი სადმე თუ გხვდებოდი
რაში მჭირდებაო რატომ წუხდებოდი.
ლექსებს გიწერდი და მგონი ვერარიო
გამომივიდაო ესეც მწერალიო.
შველა მინდოდა და არავინ მშველოდა
მეტირებოდა და სუყველა მღეროდა.
შორს მივდიოდი და ნეტავ სად ივლისო
გული მტკიოდა და ალბათ გაგივლისო.
რატომ დადიხარ დღისით ან ღამეო
სიტყვა არ მითქვამს და უკვე დამღალეო.
ამიტომ ვამბობ და ამიტომ მიკვირსთქო
რომ ვსუნთქავ წუხდებით? მაინც რომ ვიკითხო?