ბედნიერი ვარ, აი ისეთი ბედნიერი, როდესაც იტყვიან უმიზეზოდ ვბედნიერობო, უმიზეზოდ ვარ კარგ ხასიათზეო. თუმცა რომ დაფიქრდე, იმდენ მიზეზს იპოვი საბედნიეროდ. 

მე სუნთქვა შემიძლია, ვსუნთქავ და არანაირი "გაციება" ამაში ხელს არ მიშლის. ისე ღრმად შევისუნქავ ხოლმე, რომ კიდევ ერთი... მრავალი სიცოცხლე მემატება.

მეორე მიზეზი არის ის, რომ მე საფრენად, ფრთების გასაშლელად მიწაზე სიარულლიც მყოფნის!

მე ბედნიერი ვარ იმით, რომ რაც მაქვს ის ჩემია და რაც მმინდა რომ ჩემი იყოს, ის არაა ჩემი!

მაბედნიერეს ის, რომ მე არ ვარ სხვისი და ის სხვაც არაა ჩემი!

მე ბედნიერი ვარ, რადგან დილით გაღვიძებისთანავე ამ მიზეზით ვიღიმი და ეს უფრო ბედნიერს მხდის!

მე ბედნიერი ვარ, რომ დავიწყევა შემიძლია წყენის, სიბრაზის... ისეთი ბედნიერი ვარ, რომ იმ ყველაფრის მიზეზი მავიწყდება. გაბრაზებაც უკიდურეს შემთხვევაში რამოდენიმე საათით შემიძლია. ეს გაბრაზებაც ბედნიერების მიზეზია, რადგან როდესაც ის ქრება, ბედნიერება შემომაწვება და ამოხეთქავს ხოლმე.

მე ბედნიერი ვარ თქვენით, ვინც მყავდა, მყავს და არასდროს მეყოლება! მაბედნიერებს ამ ყველაფრის მიზეზი, რომელიც არ ვიცი.

უხ, როგორ მაბედნიერებს ჭექა-ქუხილი! თქვენ ვერც წარმოიდგენთ მე ის როგორ მიყვარს. მაგრამ, აი მზე რომ მაბედნიერებს... ეს ხომ სასწაულია!

უნდა გამოვტყდე, ეს ყველაფერი მე მოვიტყუე, ეს ყველა მიზეზი მე გამოვიგონე.

სინამდვილეში კი მე ის ძალა მაბედნიერებს, რომლემაც შემქმნა, შექმნა და შეგქმნათ!

29/08/14