ზამთრის ცივ და სუსხიან, ყინვიერ დღე, როდესაც უშუქობას უჩივი, მთელი დღე წიგნის კითხვით ან ძილით შეგიძლია შემოიფარგლო, მაგრამ როდესაც უინტერნეტობას უჩივი და შუქი გაქვს, რაღაც უხილავი ძალა გეძახის დიდი ხნის დავიწყბული ყუთისკენ, ტელევიზორი რომ ჰქვია, განსაკუთრებით კი საახალწლო პერიოდში. ბავშვობის დროიდან დაახლოებით იცი, რომ ახალ წელს უნდა ნახო "მარტო სახლში (1)(2)(3)(4)", გრინჩის ქურდობის ამბავი, ერთი-ორი ფილმი სანტა-კლაუსზე, რუსული კლასიკა "ბედის ირონია ანუ გაამოთ". ქართული ფილმებიდან "კუჩხი ბედინერი" და "ვერის უბნის მელოდიები". ჯერ-ჯერობით რაც ჩამოვთვალე, არცერთი არ არის თემატიკისგან მოშორებული, თითოეულში საახალწლო განწყობა ჩანს და მის გარშემო ვითარდება მოვლენები. სანახაობაც და სიამოვნებაც გარანტირებულია. ასაკთან ერთად დაკვირვების უნარიც უვითარდება ადამიანს და ზოგჯერ კითხვების დასმას იწყებს. ასე მაგალითად: რა შუაშია დღესასწაული და ქართული ფილმები? რას ვგულისხმობ და კუჩხი ბედინერის გარდა, ამ და ალბათ ჩავლილ ახალ წლებზე იმდენი ქართულ ფილმს მოვკარი თვალი, ყოველდღიურობაში რომ არ მინახავს. აი, ქართული ფილმების ჩამონათვალი რეიტინგული ქართული ტელეარხების საახალწლო პროგრამებიდან:

      "ლონდრე"; "სიყვარული ყველას უნდა"; "ცისფერი მთები ანუ დაუჯერებელი ამბავი"; "რაჭა ჩემო სიყვარულო"; "მიმინო"; "აბეზარა"; "უდიპლომო სასიძო"; "ღვინის ქურდები"; "ჭრიჭინა"; "ფეოლა"; "სათადარიგო ბორბალი"; "ქვევრი"; "ვერის უბნის მელოდიები"; "რაც ყველაზე ძალიან გიყვარს".

      რა თქმა უდნა გრინჩი და "მარტო სახლში" წელსაც გაუშვეს, იქვე ჰარი პოტერი და ბეჭდების მბრძანებელიც ვიხილეთ, მაგრამ ამ ეტაპზე მხოლოდ ქართული ფილმები მაინტერესებს. შემოთავაზებული სიიდან, მხოლოდ ბოლო ორი შეიძლება საახალწლო განწყობას შევუსაბამოთ, სხვა არცერთი მახსენდება ახალი წლის სცენებით. ანუ ახალი წლის ზეიმისთვის, მთავარია არა საახალწლო ქართული ფილმი, არამედ ზოგადად ქართული ფილმი იყოს და უკვე ზეიმი იგრძნობა.

      შეკითხვაც აქვეა, ახალი წლის ზეიმი ქართულ ფილმებთან რატომ ასოცირდება? როგორ გგონიათ?