რაც უფრო ბევრი წელი გავა, მით უფრო გახდებიან ისტორიული პიროვნებები მითიური არსებები. მრავალწლიანი და მრავალსაუკუნოვანი სიშორის გამო, ისინი ხშირად რეალურებად აღარც აღიქმებიან, თითქოს გამოგონილი ადამიანები იყვნენ, სადღაც, წიგნებში რომ გაცოცხლდნენ და ისტორიას ისე დარჩნენ, როგორც ღმერთები რომელიმე წარმართული პანთეონიდან (პოსტში ასეთებიც არის, მართლა „ღმერთები“). არადა, რეალური ცხოვრებით იცხოვრეს და მოკვდნენ, შექმნეს ეპოქა და ახლა მათი პორტრეტები…

      არადა ბიოტექნოლოგიების სტუდენტი იყო, ამ სპეციალობით დაამთავრა უმაღლესიც და ... საიდან მოხვდა მაკიაჟში არ ვიცი, ალბათ ბავშვობის გატაცებას და შინაგან მოთხოვნილებას ვერაფერი აღუდგება წინო, ე.წ. სამოტივაციო ამბებში რომ ამბობენ ხოლმე აქაც იგივე ვარიანტი იყო. მოკლედ, დღეს ენ გიანგის (An Giang) ხელოვნება უნდა წარმოგიდგინოთ. ჩემს ბლოგში არაერთხელ იყო ვარცხნილობის შესახებ ამბები, მაგრამ ამჯერად სრულიად ახალი და განსხვავებული სტილია - აი…

      ზედმეტი კრეატიულობა და განსხვავებულობა, ვითომ შემოქმედებითობა მარაზმში რომ გადასდით ხოლმე, ხომ იცით? აი, ეგეთი ბლოგი მაქვს დღეს! არის ასეთი ცნობილი საიტი „ჩვენ გვინდა თეფშები“ და ამ საიტზე შეხვდებით ფოტოსურათებს მთელი მსოფლიოს გარშემო გადაღებულს სხვადასხვა კაფეებსა თუ რესტორნებში ან სასტუმრო სასადილოებში. ფოტოებზე კი აღბეჭდილია მეტად „ორიგინალურად“ მორთმეული საკვები, იქნება ეს მაკარონი, ხამანწკები, ნაყინი თუ უბრალო ხორცის დიდი ნაჭერი.…

      ამჟამად, თავის პროფესიაში ფოტოგრაფი უწერია და მართლაც ასეა, საკმაოდ კარგი ფოტოგაფია, თუმცა ოდესღაც ლეგოს კონსტრუქტო-დიზაინერი იყო და ვინ იცის რამდენი ლეგო გამოვიდა მისი იდეით, თუმცა ეგ წარსულია. სათამაშოების დიზაინერი და ფოტოგრაფი დავიდ ემ ბირდი (David M Bird) სამხრეთ კინგსთაუნში, ამერიკაში მოღვაწეობს. ზღაპარში ძმობილის გადასარჩენად რკოს მაძიებელი რყილის ისტორია ხომ გახსოვთ, ღორს რომ უნდა ეჭამა ჯაგრის სანაცვლოდ, დევიდისთვის რკო სულ…

      შორეულ აღმოსავლეთში, მზის დაბადების ქვეყანაში სულ სხვაგვარ სუფრებს შლიან საპირველიანვროდ. ასე მაგალითად, ცნობილი ხელოვანი გაკუ (Gaku) თავის სუფრას ნამდვილ ხელოვნების საგამოფენო სივრცედ წარმოგვიდგენს და ჩვენთან რომ იტყვიან, ჭამა შეგენანებაო, აქ მართლა ვერ შეჭამ. როგორ გინდა თევზი ჭამო ბროკოლის გემოზე ან სტაფილო დრაკონად დააგემოვნო?…

      ძველი წერილების კითხვა საახალწლო ტრადიციად მექცა. ეს წერილიც უკვე გაცვეთილი და გადაყვითლებუილა და ძალიან დიდი ხნი წინ იყო, ძალიან დიდი ხნის წინ, მაგრამ ხომ იყო.

წერილზე გარედან წამიწერია:

გოგო-ქალური რომანტიკა

„ყველაზე მეტად იცი რა მახარებდა ამ აზრში? - ორსულობის პერიოდი

პირველად რომ დაგარტყავს ბავშვი და ეს იმხელა რაღაცაა რომ შენც გაგეღვიძება, გულით გრძნობ უბრალოდ...

მერე…

      დღეს ნიუ იორკში ვართ, მსოფლიოს ერთ-ერთ ცენტრში (რა საინტერესოა, რამდენი ცენტრი შეიძლება არსებობდეს?) გრანდ ცენტრალზე და სრულიად გამჭვირვალე და მყიფე არქიტექტურას ვეცნობით. რა კარგი სიტყაა მყიფე და სულ მინდოდა სადმე დამეწერა, მაგრამ არ შეგეშინდეთ, ჩვენი შენობა საკმაოდ მყარად დგას. ისეთი შენობაა, თან რომ შენობაში ხარ და თან ღია ცის ქვეშ და ნიუ იორკის ყველა მხარეს ხედავ. მარადიულად განმეორებადი ოთახები კი ცალკე საოცრებაა. ახლახანს გახსნილი…

      ხელოვნებისა და საინტერესო ამბების, ზოგჯერ კულინარიის, ზოგჯერ ფოტოგრაფიის ბლოგი მაქვს. იუმორის და განსაკუთრებით შავი იუმორისთვის ჯერ ადგილი არ გამომითავისუფლებია, მაგრამ ვცადოთ, იქნებ საინტერესო იყოს. რამდენიმე ცუდი ხუმრობის ფოტოკომიქსი შევარჩიე, რომელიც ბოლო დღეებია ძალიან პოპულარულია ინტერნეტ სივრცეში. დმიტრი პიანკოვის (Dmitri Piankov) კომიკური შავი იუმორი არც ძალიან სასაცილოა და არც მოსაწყენი, თავად შეაფასეთ:…

      მარაო ყოველთვის მალავს რაღაც საინტერესოს, იდუმალს და ხშირად ამოუცნობ სილამაზესაც. რა ვქნა, ზამთარია, ცივა და ამიტომ არც მომაგონდა მისი მთავარი დანიშნულება და მხოლოდ გავამხატვრულე. დღეს არა მარაოზე, არამედ მარაოს უცნაურ და გენიალურ ხელოვანზე უნდა გესაუბროთ - სარა პარკი (Sarah Park) არა ფოტოგრაფი არამედ მხატვარია და ზეთით შესრულებული ეს საოცრად რეალისტური და რთული ნამუშევრები, სილამაზის ძებნისა და პოვნის გზად დაასათაურა. იპოვეთ…

      ფოტოები ყველაფერს ვერ დაინახავს. ან შეიძლება ასეც ითქვას, რომ ფოტოები ისე ვერ დანახავენ, როგორც ხელოვანი მატვარი და მისი ფუნჯები. დღეს კვლა სამხრეთ კორეაში ვიმოგზაურებთ, უბრალოდ, ძველ კორეაში, რომელიც ჯერ კიდევ ცოცხალია და ვიდრე სულ გაქრება, ლი კეიონგი (Lee Me Kyeoung) ცდილობს თავის საქმედ აქციოს ყოველდღიური, ერთთავად ჩვეულებრივი ადგილების, მაღაზიების, ჯიხურების მხატვრულ ტილოებად ქცევა. ვიღაცა რომ უბრალო ჩაუვლის და ვერ შენიშნავს, იმას კეიონგი…

      სილამაზე სუბიექტურია. მართალია ყველას თავისებურად ესმის ის, მაგრამ მსოფლიოში არაერთი კონკურსი ტარდება რომელიც სხვადასხვა სილამაზეს გამოავლენს. საბოლოოდ, ჟიური ირჩევს ერთს, მაგრამ ეს მაინც არ ნიშნავს რომ საზოგადოება ამ არჩევანს გახდის მისთვის მოსაწონს. სიენას საერთაშორისო ფოტო დაჯილდოება მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი და ავტორიტეტული ფოტოდაჯილდოებაა. ათასობით ფოტო იღებს მონაწილეობას და გამარჯვებლები 11 სხვადასხვა კატეგორიაში ჯილდოვდებიან.…

      ხელოვნების თანამედროვე ნიმუშები ძვირადღირებული პროდუქციისგან არ იქმნება - ბუნებას უკეთ უნდა ვაკვირდებოდეთ. ამ სიტყვების ავტორი მე არ ვარ, ის ესპანელ ხელოვან ლორა დალა ვეკიას (Laura Dalla Vecchia) ეკუთვნის. დიახ, პირდაპირი მნიშვნელობით ბუნების ნაჩუქარ ფოთლებს იყენებს მოლბერტებად. არსად არ დადის და არაფერის ეძებს - უბრალოდ მიწაზე იყურება და ჩამოცვენილ ფოთლებს, ბუმბულებს აგროვებს. მისი არტი, სწორედ ამ ხმელ ფოთლებზე იქმნება - ქარგას.…

      ეგვიპეტში კატების საკრაულობა ცნობილი ამბავია. ადამიანებისა და კატების მეგობრობა ათობით ათასწლეულს ითვლის. კატის სიწმინდეც ძველი წლებისაა, ეგვიპეტში, ქრისტეს შობამდე, მესამე ათასწლეულში მას უკვე თავისი ქალაქიც ჰქონდა ბუბასტისი. იმ ქალაქში კი ეთაყვანებოდნენ კატისთავიან ქალღმერთ ბასტესს, რომელიც ნაყოფიერების, მხიარულების, სიყვარულისა და სიხარულის ღმერთია ეგვიპტურ მითოლოგია. სწორედ ის იქცა კატების, როგორც რელიგიური თაყვანისცემის ობიექტად ქცევის…

      იდეაში ბეისბოლის ქუდად შეიქმენა ან მერე გაბეისბოლისქუდდა, მაგრამ ფაქტია, რომ დღეს კეპი მთელს მსოფლიოში ძალიან პოპულარულია. კეპები სპორტული ტანსაცმლიდან ყოველდღიურობის განუყოფელ ნაწილად იქცა და მოდის ინდუსტრიაში თავისი ადგილიც დაიკავა. დღეს ლექსი მაირა ბრენტმენი (Lexi Mire Brantman) უნდა გავიცნოთ - ეს ქალბატონი ქარგვით სახელგანთქმული, ანდა ინსტაგანთქმული პიროვნბაა, რომელმაც ახლა კეპების მოქარგა დაიწყო და მშვენიერი კოლექციაც გამოუვიდა.…

      წლის ფოტო ტიბეტში გადაიღეს. ალბათ, ცასთან რაც უფრო ახლოს ხარ, უფრო კარგი ფოტოგრაფია გამოდის. ფოტოგრაფ დონგს, არ გაჰკვირვებია გამარჯვებულის ტიტული, რადგან უკვე 13-ჯერ აიღო ეს ჯილდო. წლის საუკეთესო ასტრონომიული ფოტო ყოველწლიური ინგლისური, გრინვიჩული და ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული და პრესტიჟული კონკურსია ასტრო მიმართულებით. შედეგები ქვემოთ. დავიწყებთ პირველადგილოსანი ფოტოთი.

ოქროს ბეჭედი,…

      დღეს მხატვარი გვყავს სამასპინძლოდ. ბრაულიო მონტეირომ (Braulio Monteiro) თავისი ინსტაგრამი ნამდვილ ილუსტრაციულ გალერეად აქცია. პროფესიით მხატვარ-დიზაინერ-ილუსტრატორმა, შთაგონებლმა ცხოველებით და ბნელი ღამის სიმშვენიერით, ახალი კოლექცია წარუდგინა თავის გამომწერებს. როგორც თვითონ ამბობს, ბნელი ღამე და ჩემი საყვარელი ცხოველები გავაერთიანეო. შავი, სქელმელნიანი ე.წ. ტუშის კალამი, თეთრი ფურცლები და ალაგ-ალაგ წერტილოვანი ფერებით წარმოდგენილი…

      დიდი ხანია ოქრომჭედელი არ ყოფილა ჩვენი ბლოგის სტუმარი. დღეს ოლა შეხტმანი (Ola Shekhtman) უნდა გავიცნოთ. ოლას უყვარს მოგზაურობა და მოგზაურობისას, ამა თუ იმ ქალაქის სუვენირების შეგროვება. ერთხელაც გადაწყვიტა რომ თავად შეექმნა მუდმივი თანამგზავრი სუვენირი. ქალაქში ჩასვლისას, ოლა ფართო პეიზაჟებს აკვირდება, სწავლობს, ხატავს და ერთ სიბრტყეზე გადააქვს. შემდეგ იწყება ყველაზე რთული. თითოეული მისი ბეჭედი ხელით არის დამუშავებული, დახერხილი,…

      უკვე ჩემი ბლოგის ტრადიციებიც კი შემიძლია ჩამოვაყალიბო. ერთ-ერთი ტრადიცია იქნებოდა, ყოველწლიური ფოტოგრაფიული დაჯილდოებები. ამჯერად, ჩიტების ფოტოგრაფები უნდა დაჯილდოვდნენ და საუკეთესო 30 ფოტო წარმაოდგინეს. ამ 30_დან, მე ჩემი საუკეთესო ათეული ამოვარჩიე, რომელსაც ქვემოთ ნახავთ. ისე, ჩიტების ფოტოკონკურსი ექვსი წელია რაც იმართება და მსგავს მიმართულებებში, ერთ-ერთი ყველაზე რთული და საინტერესო სანახაობაა ხოლმე.…

      ეგზოტიკური ქვეყნების სიაში, ერთობ უცნაურად, მაგრამ ხშირად კორეას ასახელებენ. ალბათ, ჩრდილოეთ კორეა მართლაც ეგზოტიკურად საინტერესო უნდა იყოს, თუმცა არა სამხრეთი. კოვიდის მართვის დროსაც, სამხრეთ კორეამ განსაკუთრებული ყურადღება დაიმსახურა მთელი მსოფლიოსგან და კიმ ჩენ ინის ჩაკეტილი ქვეყნისგან განსხვავებით, სამყაროს ერთ-ერთ საინტერესო ცენტრს წარმოადგენს. დღევანდელი ფოტობლოგით კი დავინახავთ, რომ ძალზედ პრაქტიკულსაც. კორეაში შეხვდებით მზის ენერგიაზე…

      გიფიქრიათ, როგორი იქნებოდა „კავკასიელი ტყვე ქალი“ უმა თურმანის მონაწილეობით? არა, ნატალია ვარლეის არაფერს ვუწუნებ, უბრალოდ წარმოსახვისთვის. ანდა, ჯეკ ბეღურა რომ მიხაილ ბოარსკის შეესრულებინა? მოკლედ, ვინც საბჭოთა ფილემბზე გაიზარდა, მისთვის ჩემი პოსტის თითქმის ყველა მსახიობი ნაცნობია, ხოლო ახლგაზრდები ალბათ მხოლოდ ჰოლივუდელ სახეებს იცნობენ, ამიტომ კეთილი იყოს მათ საერთო ფოტომანიპლაციაში. ავტორი კი კლოდ მანდეა - დიახ, არ შემშლია, ასე ჰქვია…