...ხაზარულას სიცივისგან შეაჟრჟოლა და თვალი გაახილა, მისთვის უჩვეულო მდგომარეობაში მყოფს ქვეყნიერება წაქცეული მოეჩვენა და გაუკვირდა. ჯერ ყველაფერი იმ წითელ სითხეს დააბრალა, მერე მის გადანაჭერზე ჩამომჯდარი, ნაჯახის ტარზე ნიკაპდაყრდნობილი, მობუზული ბიჭი და თავღია ჭურთან სპეტაკ თოვლში მუხლებზე დამხობილი, ცაში ხელაპყრობილი შავოსანი დედაბერი რომ დაინახა, მიხვდა, ცოცხალი აღარ იყო და ისევ დახუჭა თვალები. დახუჭა სამუდამოდ.…

-  ჩვენ ის ბავშვები ვართ ვისაც დედები აივნიდან ეძახდნენ სახლში ამოდიო. ჩვენ ვართ ისინი, ვინც წერილებს ფურცელზე წერდნენ და არა მობილურზე. ჩვენ ვართ ისინი, ვისი მეგობრებიც online-ის ნაცვლად ეზოში იყვნენ. ჩვენ ვართ ისინი ვინც ონლაინ თამაშების ნაცვლად დახუჭობანას ვთამაშობდით. ჩვენ ის ბავშვები ვართ შუქი რომ მოდიოდა და ვყვიროდით მთელი უბანი ერთად. ის ბავშები ვართ პოკემონებს რომ ვაგროვებდით და დენდი გქვონდა. ის ბავშვები ვართ ტურბოს ნაკლეიკებზე, რომ ჯეირნს ვთამაშობდით და…

   წავიდა...ბედის ბორბალი დაიძრა...დაუკითხავად წამზომი ჩაირთო...განგებამ ვარსკვლავს სული ჩაბერა...სანახაობა დაიწყო...

პირველად მიწა და მხოლოდ ცა იყო.არც კანონი და არც დრო არ იყო...მარადიულმა სიჩუმემ პირველი ნოტი აიღო,არ ვიცი მი თუ ფა იყო...აწმყომ წარსული დაბადა და მოგონება დაიწყო...ფანდურმა სიმი აიბა...ადამიანმა ციხე აიღო...ჭეშმარიტების ძებნაში სამყარო ორად გაიყო...

აღარასოდეს…

       მეცნიერებმა დაადგინეს რომ ქართული ანბანით დაწერილი ქართული ტექსტი უფრო ადვილად იკითხება ვიდრე ლათინური ან რუსული. მსოფლიოში სულ 14 ერს აქვს შესაძლებლობა იამაყოს საკუთარი უნიკალური ანბანით, მათ შორისაა საქართველო.

       დღესდღეობით ქართულად წერა არ წარმოადგენს განსაკუთრებულ სირთულეს, ვინაიდან თითქმის ყველა თანამედროვე კომპიუტერზე, მობილურსა თუ პლანშეტზე, შესაძლებელია ქართული შრიფტის ინსტალაცია და…

- ბიჭო, - უთხრა თვალებდაწითლებულმა გურამმა ცქიტოს, - ლეილასთან როგორა გაქვს საქმე?

- ისე რა.

- ნინოს სულ დაანებე თავი?

- რა ვიცი, კარგი გოგოა, ხომ იცი, მერე მეცოდება კიდეც. ერთგან უთქვამს, მაგან რო თავი დამანებოს, გავგიჟდებიო. ცოდვაა, ისეთი გული აქვს, მართლა რამე არ დაემართოს. ჯერ ცოტა დავშორდები და მერე უფრო ადვილი იქნება.

- ჰო, ეგრე სჯობია. მაგრამ სულელი ხარ, რომ თავს ანებებ.

- როგორ, ცოლად ხომ არ მოვიყვანო?

- რატომაც არა.

- თუმცა რა ვიცი, შეიძლება…

"– რა ვქნა, გენაცვალე, – ჩამომართვა სიტყვა ღმერთმა, – იაკუშინი მთხოვეთ? ჩამოგიყვანეთ. მეტრეველს მეხვეწებოდით? მაგასაც შეგისრულებთ. კარგი ბიჭები გინდოდათ? ეს სიჭინავები და ხურცილავები ვისი გაჩენილი გგონიათ თქვენ? ჰოდა, ცოტა თქვენც გაანძრიეთ ფეხი. ისღა მაკლია, ამ ხნის კაცი გამოვვარდე მინდორში საცვლის ამარა და თქვენ მაგივრად ვითამაშო, – ანერვიულდა ღმერთი.

– მაგას ვინ გკადრებთ, ბატონო ღმერთო! ოღონდ წელს პირველი ადგილი გვაჩუქე და ქაშვეთში ჩემს სიგრძე სანთელს დაგინთებთ, – გამოვიგლიჯე ყელი…

" - მხოლოდ ერთი რამ შეიძლება ითქვას: უნდა გწამდეს კაცს. გწამდეს. აბა, მაშ სხვა რაღა დაგვრჩენია?

- რა უნდა გწამდეს?

- ღმერთი... და კეთილი საწყისის არსებობა ადამიანში.

- მერედა განა თქვენ არასოდეს შეგპარვიათ ამაში ეჭვი?

- როგორ არა, - მიუგო ბერიკაცმა, - ხშირად. მაშ, სხვაფრივ როგორ შეიძლება…

ერიხ მარია რემარკი
"ჟამი სიცოცხლისა და ჟამი სიკვდილისა"

– რა გატირებს?

– რაღაც გამახსენდა.

– მაინც?

– აი, ეხლა ორმა კაცმა ჩამოიარა და რატომღაც გამახსენდა, რომ ამ კაცებმა ოდესღაც ზუსტად აქ ჩამოიარეს.

– მერე რა გატირებს?

– ხშირად მემართება ესეთი რაღაცები. ხშირად ვაკეთებ რაღაცას და რატომღაც მგონია, რომ ოდესღაც ეს უკვე იყო.

– ეგ მეც მემართება, რა არის მანდ სატირალი?

– რა და, მეშინია როდესმე კიდევ ასე რომ განმეორდეს ჩემი ცხოვრება.

– გინდა შენზე მოთხრობა დავწერო?

– არ მინდა.

–…

"ყველაფერს აქვს ქვეყნიერებაზე დასაწყისი და დასასრული, ბაბუა, მე დღეს თუ ხვალ გავთავდები. უბედურებაა, როდესაც კაცი შეუცნობელში მიდის, ამიტომ არ მეშინია, რომ გითხრა, ტყუილი იქნება, მეშინია, მაგრამ შენ არ შეშინდე, ბაბუა... თუ არაფერში მივდივარ საშიში არაფერია, რადგან არაფერში არაფერი არ არსებობს. თუ მართლა უნდა გარდავიცვალო და მეტი არაფერი, მაშინ მითუმეტეს არ უნდა შეგეშინდეს, ისევ ამ ქვეყნად დავრჩები და სხვა სახით მოვალ, ან ხედ, ან ბალახად, ან ჩიტად, ან ძაღლად... იცოდე…

‎ჩემი უბედურება იცი რა არი?იმედი მაქვს გადაწურული.მივხვდი,რო კარგად აღარ გავხდები.ეგ მაგიჟებს.ვერ ველევი!ვერ შევეგუე,რო ცუდად ვარ და კარგად აღარ ვიქნები. გარეთ არ შემიძლია გავიდე.ჰაერი რო ჩავისუნთქო,ისე მომიჭერს ხოლმე,თითქო მარწუხებს მიჭერენ. ეხლაც,ან ცივი წყალი რო დავლიო,ცუდად ვხდები.ხშირად სიცოცხლის ღონე არ მაქვს. 53 წლის ვარ. მაგაზე მწყდება გული. მამაჩემო 80 წლისაა და მთებში თიბავს.მინდოდა მე...ც ეგრე ვყოფილიყავი... ვყოფილიყავი რა,მეცოცხლა რა,თან გამეხარა,რა იქნებოდა! აღარც ჭრელი ქვის…

- ეხლანდელები ქაა?! ეხლანდელები აღარც სირცხვილს დაგიდევენ და აღარც ნამუსსა, გვიყვარსო! აეტუზებიან ერთმანეთსა და ჰპროშნიან. ზედაც არ გიყურებენ, გინდა ყოფილხარ იქა გინდა არა, გვიყვარსო! მერეე ქაა?! ეხლანდელი ცოლ-ქმარი რო დადიან, ეგრე დავდიოდით ჩვენა? ჩვენ კი არ გვიყვარდა ერთმანეთი?! თუ მაგათ სწავლა რომ აქ, სხვანაირი სიყვარული იციან? ჩემ ქმარს რო დავინახავდი, იგრე შამაზრიალებდა ტანში, როგორც რო რა? მაგრამა რას შავიმჩნევდი, სახელი რა არის, სახელითაც ვერ მივმართავდი ხალხშია, მრცხვენოდა. ისრე…