საკმაოდ თბილი და მზიანი დეკემბერი გვაქვს, მალე მიწურულში გადაიზრდება და ჯერ კიდევ უჩვეულოდ თბილა, თუმცა დილითვერ წერდნენ სინოპტიკოსები, რომ საქართველოში დღეიდან ტემპერატურის კლება და ნალექია მოსალოდნელიო. მაინცდამაინც არ დაკლებულა, თუმცა მთელი დღე მძიმე ღრუბელი იდგა და ვნახოთ მოთოვს თუ არა. მთაში თოვლია. რაც თბილისსა და ქუთაისს, სიახლეების ეპიცენტრი პარლამენტი იყო სადაც მთავრობამ პარლამენტის ნდობა მიიღო, მაგრამ დიდი წვალებისა და ვაი-ვაგლახის,…

      მთავრობა პარლამენტში მივიდა და რაც შემდეგ მოხდა... ალბათ, ასეთი სათაური ექნებოდა დღევანდელ სიახლეებს ინტერნეტის ყვითელ ეკრანებზე, მაგრამ ჩვენ ხომ ყვითელი პრესა არ ვართ. ისე კი, 20 დეკემბერი მთლიანად მთავრობის პარლამენტში მისვლას და მისთვის ნდობის გამოცხადებას დაეთმო. საუბრობდნენ მინისტრები და საუბრობდა პრეიერი, ოპოზიცია კი ტრადიციულად აკრიტიკებდა ან კრიტიკულ კითხვებს უსვამდა. ჰო მართლა, ნარმანია ამჯერად მოსახლეობის ბედნიერ ტარიფებზე…

      მოწყალებით, თამვდაბლობითა და სარმუნოების კანონად გამორჩეული წმინდანის ხსენების დღეს - ნიკოლოზობას გილოცავთ! უდიდესი წმინდანის ხსენების დღის (იხ.…

      კომპლიმენტების უმრავლესობა ხომ ასე იწყება - „არაჩვეულებრივად ... გამოიყურები, გაცვია, მღერი, ხატავ და ა.შ. ან საერთოდ, პირდაპირ იტყვიან ხოლმე - არაჩვეულებრივი ხარ, ზოგიერთ შემთხვევაში - მყავხარ. აქ უკვე საკუთარ არაჩვეულებრივობასაც უსვამენ ხოლმე ხაზს. მაგრამ საქმე ისაა, რომ თუ ერთ გენიოსს დავუჯერებთ, ეს არაჩვეულებრივობა ისეთი ჩვეულებრივი რამ გახდა, რომ ცოტაც და გაცვეთილობა-გაცრეცილობად გადაიქცევა და…

      საახალწლო მოლოდინებთან ერთად ბევრი ანონსი ჩნდება დღის პოლიტიკურ წესრიგში. განაკუთრებით მომავალი წლის ბიუჯეტის განაწილებასა და მთავრობს შესაძლო გადაწყობა-გადმოწყობაზე. არ ვიცი რატომ, მაგრამ აგორდა ჭორი პრემიერის სავარაუდო გადადგომასთან დაკავშირებით. მთელი დრე მაინც საზოგადოებრივი მაუწყებლის გაზრდი ბიუჯეტსა და გაზრდილ შესაძლებლობებზე საუბრობდნენ და ასევე სააკაშვილის უკრაინულ ორომტრიალზე:…

     თბილისში ნაძვის ხე აინთო, მაგრამ იქამდე უფრო მნიშვნელოვანი ამბებიც მოხდა - მაგალითად, დედაქალაქის საკრებულომ თბილისის 2018 წლის ბიუჯეტი დაამტკიცა და ცხადია ამ ამბავს არ ჩაუვლია პოზიცია-ოპოზიციის რეპლიკების გარეშე, ასევე პარლამენტმაც დაამტკიცა რამდენიმე კანონპროექტი და საერთოდ, კონსტიტუციის ცვლილებების ცვლილებების ცვლილებებიც დაამტკიცა (ზუსტად არ დაგვითვლია რამდენი ცვლილება მოხდა უკვე შიგნით). მაუწყებლობის საკითხებიც განიხილეს და საჯარო…

      ახალი წლის დღეებისთვის დედაქალაქიც იწყებს მზადებას და ხელისუფლებაც ცდილობს მოასწროს საქმეები - ამტკიცებენ ბიუჯეტს და კანონპროექტებს, ასევე მთავრობის ოპტიმიზაციას აგვარებენ. სააკაშვილი ორ ქვეყანაში სამართლებრივ ბრძოლაშია, მაგრამ მაინც მერობაზე უჭირავს თვალი. საზ.მაუს პირადი ბიზნესის ქონა-არ ქონას უპრობლემებენ, ისლამური სახელმწიფო ამერიკას ემუქრება, ამერიკა კიდევ, ჩვენთვნს მოყიდულ ჯეველინებს უკან იბრუნებს!…

      როცა იცი ქვეყნის მომავალი წლის ბიუჯეტი, რაღაც უფრო მშვიდად ეგებები ახალ წელსო, ანდაზად უთქვამთ. ამიტომ დღის ერთ-ერთ მთავარ თემას წარმოადგენდა 2018 წლის ბიუჯეტის დამტკიცება, რომელიც საკმაოდ რეზონანსული გამოდგა პარლამენტში. ასევე, დღის თემაში იყო გია გაჩეჩილაძე (…

      შესავლების გარეშე - განსაკუთრებით აქტიური თუ აქტუალური ხდება თბილისის მერია და მისი საქმენი საგმირონი. ასევე, არ იკარგება დღის წესრიგიდან სამინისტროების გაერთიანება და ენერგეტიკის საკითხების პრობლემები. ქველმოქმედებასა და მექრთამეობაზეც ითქვა დღეს რამდენიმე სიტყვა და რაც მეინსტრიმული იყო დღევანდელი დღისთვისაც, ესაა ისრაელი და იერუსალიმი და უკრაინა და სააკაშვილი:…

      მაცხოვრის გეთსემანიაში შეპყრობის დროს მოციქულები მიმოიფანტნენ და როგორც მახარებელი წერს - აღსრულდა სიტყვები „დავსცე მწყემსი და განიბნინენ ცხოვარნი სამწყსოჲსა მისისანი“. საინტერესოა, რომ ამასვე ეუბნება უფალი რამდენიმე საათით ადრე - დაბრკოლდებით და ეს სიტყვები აღსრულდებაო. მაშინ პეტრე თავს გამოიდებს - „დაღათუ ყოველნი დაბრკოლდენ შენდა მომართ, ხოლო მე არა სადა დავბრკოლდე“. ალბათ, გახსოვთ ამ…

      ზამთრისთვის უჩვეულოდ თბილი დეკემბერი გვაქვს. საქართველოს მასშტაბით აქტიუალური თემები ეხება დედაქალაქის მერიას და მის მუშაობას, დაგეგმილ პროექტებსა და მათ განხორციელებას. ასევე მნიშვნელოვან სიახლეთა რიგებში მოხვდა ადვოკატთა ასოციაცია, სკოლების საკითხი. მაგრამ ქართულ მედიაში მთელი დღე მაინს სააკაშვილის უკრაინული მსჯავრი ისმოდა:…

      კვირის თემები პარასკევს კიდევ ერთხელ მოიყრიან ხოლმე თავს. დღეს, როგორც მთელი კვირის განმავლობაში განსაკუთრებით აქტუალური იყო სკოლების, მოსწავლე-ახალგაზრდობის საკითხი. გასულ კვირას მომხდარი საშინელი დანაშაულებების შემდეგ, ეს თემა დღის წესრიგში ყველაზე მეტად დომინირებს, ასევე დედაქალაქის მუშაობას განიხილავდნენ აქტიურად და რაც მსოფლიო თემაა - ტრამპის და ისრაელის ინტერესები. ბოლოს, ამინდის პროგნოზიც - ხვალიდან საქართველოში უნალექო ამინდია…

      ფესტივალებს და დღესასწაულებს რა გამოლევს, ყოველი დღე შეგიძლია სასურველი მოვლენის, გრძნობის, მოქმედების, საგნების და ა.შ. დღედ გამოაცხადო. ზოგჯერ გლობალურად, მაგალითად ჩაის საერთაშორისო დღე, რომელის სულ მალე, 15 დეკემბერს აღინიშნება ან ლოკალურად, მაგალითად ავსტრალიაში ყოველწლიურად ზეიმობენ ბურგერის დღეს 28 მაისს, ან კიდევ უფრო დაავიწროვო და კონკრეტული კომპანიის დღესასწაულად აქციო - მაგალითად, ფასდაკლებები ფირმა „იყიდე, რაიცი რაში…

      ახლა, როცა ღამის სიჩუმეში უფრო ადვილია წარსულში ხეტიალია, მეც ავიღებ ვიზას ღრმა სარდაფებისთვის. ბავშვობის მოგონებებში პირველად მაშინ ჩნდება - ბნელ 90_იანებში, ე.წ. „ლახანკაში” რომ მაბანავებდა და „დათვი მჭლე და შენ მსუქანიო“ მლოცავდა. მერე მახსოვს საწოლი მის ოთახში, უფრო სწორედ ჩემი თავი მახსოვს მის საწოლში, მის გვერდით ბედნიერად წამოწოლილი და გარინდული ზღაპრების მოლოდინით (ცივ ზამთარში, ორთქლით გამთბარი ლოგინიც მახსოვს). როგორც წესი…

      ერთგვარი სიამოვნებაა, როედსაც ახალი სეზონის პირველი თვის პირველი დღე ქველინიუსის დღეებიდან რომელიმეს ემთხვევა. ასეთ დროს შანსი მაქვს მოგილოცოთ - დეკემბრის დადგომას, ზამთრის მოსვლას გილოცავთ ერთგულო მკითხველებო. დღევანდელი დღის სიახლეები რამდენიმე მიმართულებით წარმოდგინდა: სპეცოპერაციის შემაჯამაბელი განცხადებები, ბიუჯეტი და სამთავრობო ცვლილებები, დედაქალაქის მომავალი და დღის მთავარი, მაგრამ ტრაგიკული ამბავი - 16 წლის მოზარდების ჩხუბი, ჩხუბში…

      მარხვა დაიწყო და მარხვას თეთრი დეკემბერი მოჰყვა. ორივე ერთად კი იმ განწყობას ქმნის, რასაც გაუაზრებელი სიხარულის მოლოდინი ჰქვია. ჰოდა, ამ ცივ ზამთარსა და თბილ ბუხართან, როცა სიკეთის განკაცებას ელოდები და სიკეთის რაობის შესახებ კითხულობ, არ შეიძლება არ მოგინდეს სხვისთვისაც მისი გაზიარება.

      რატომ დაკარგა სამყარომ ეს ორიენტირი? ან იქნებ არც ჰქონდა და სწორედ, ამ არქონის გამო წერდა ავტორი ასე გატაცებით?…