1. მოძღვრის ამოცანები და ფსიქოთერაპევტის ამოცანები (იღუმენი ევმენის წიგნიდან 39–68გვ); 

2. პროფესიონალი ფსიქოთერაპევტის მახასიათებლები (იღუმენი ევმენის წიგნიდან 476–480გვ);

პირველი ორი საკითხის მასალები…

       დროებითია ასავალ დაკარგული ცხვრის ძიება სიმართლისადმი... სიყვარულისადმი.. ნებდება ძალის ---- ნებისყოფის ... ასავალ-დასავალ დაკარგულ ცხვარს ტკივა.. (დ რ ო ე ბ ი თ ა დ);

• მისწრაფება ერთი____ ბედნიერება... (პირდაპირი გაგებით);
• ტრაგედია ერთი____ უსიყვარულობა... ( -_- );…

       ბავშვობა... ყველაზე საყვარელი სანატრელი პერიოდი ადამიანის ცხოვრებაში.. აი ის პერიოდი როცა მშიბლები გვეუბნებოდნენ იცით მე როგორი ბავშვობა მქონდა?? ჩვენ მაშინ ვერ ვხვდეოდით ამას და სასაცილოდ გვეჩვენებოდა როცა თავიანთ ამბებს გვიყვებოდნენ.. ეხლა კი როცა დიდი გოგო ბიჭები ვართ,მგონი ნათელი გახდა ჩვენთვის ყველაფერი და ახლა ჩევნ ვსაუბრობთ ჩვენ ბაშვობაზე და დღევანდელ (ბავშვებთან) პარალელს ვავლებთ..ზოგი რამ გვიკვირს და ჩვენთვის ვამბობთ რომ ჩემს…

იყო და არა იყო რა...

იყო 3 უსაშველოდ გრძელი დღე... იყო 2 უძილო ღამე... იყო ბევრი ქვეყანა, ბევრი პრობლემა, ბევრი განსხვავებული აზრი, კამათი, გაუყუჩებელი თავისტკივილი და ბოლოს – შედგა კონსესუსი! …

      იგი ფოთლებით მოფენილ ხეივანში მედიდურად დააბიჯებდა...

      გულში ჩაეხუტებინა გახუნებული, ძველი წიგნაკი და თავადაც ძველი წიგნის ჰარმონიული სურნელი ასდიოდა. სიძველისგან დაცრეცილი ფურცლების გადაკითხვას მოჰყვა და ვინ იცის მერამდენედ დასთამაშებდა მისი მზერა ათასგზის ჩაკითხულ გვერდებს.

      მის გვერდით არავინ…

რა გესაქმება, სიყვარულო, დედამიწაზე?! დროსა და სივრცეს შენს ლაჟვარდთან, თქვი, რა ხელი აქვთ?! შენი უღელი პეპლების ფრთებს უჭირავთ ცაზე, შენი ტვირთები გულუბრყვილო თეთრ კრავებს მიაქვთ. შენ აქ რა გინდა?! შენი ბინდა ზეცაში უთქვამთ! ადამიანებს რას გვასწავლი, რას გამოგვრჩები? საკუთარ თავის სიყვარულში გველევა სუნთქვა, მერე გვიკვირს, რომ უსაშველოდ მძიმდება ჯვრები. რა გესაქმება, სიყვარულო, დედამიწაზე, სამ-სამჯერ გგმობენ პეტრესავით როცა მსახურნი, ამოგათრევენ ახლადგახსნილ…

გავხდი შენი გრძნობის ემიგრანტი,

სისხლი ადუღდა და შეფერადდა,

რადგან იმნაირად შემიყვარდი,

როგორც კვაზიმოდოს ესმერალდა.



მკრთალი ოცნებები შეიფერე,

დედის საოცარი სახელი გაქვს,

რადგან იმნაირად შემიყვარდი,

როგორც ყრმა ჟ’ოფრეის ანჟელიკა.



სრულად ამ ბოლო დროს ჩემი ხარ და

გულზე იმედები მომეფინა,

რადგან იმნაირად შემიყვარდი,

როგორც ნაპოლეონს ჟოზეფინა.



სულში დამწყვდეული ლეთარგია,

დროის სტრიქონებით მორიე და

იცნე ისეთივე…

დამარცხებული დეპრესია იგრძნობა ჩემში,

მიქუხს სიწყნარე მყუდროებით განამწარები.

ეს სიკვდილია, დამიჯერეთ, გულიდან ვერ ვშლი,

არადა დროა ამ სიკვდილის გარდაცვალების.

როდის წამსკდება თვალებიდან უაზროდ ცრემლი?

როდის გავხდები მატიანე საკუთარ თავის?

გაქრა ის ღმერთი ადრე პატივს რომელსაც…

     მახსოვს  2013 წლის 29 ივნისი იყო პირველად ხევსურეთში რომ წამოვედი.არ მქონდა ნანახი და ხევსურეთი მხოლოდ შატილის კოშკი მეგონა  და მეც მის სანახავად მივდიოდი,თუმცა მანამდე ხევსურული ლექსები,სიმღერები და ხევსურები მიყვარდა....სანამ წავიდოდი მოკლედ გავეცანი მის ისტორიას,რომ მთლად არაკომპეტენტური არ ვყოფილიყავი,თუმცა წინ დიდი სიამოვნება მელოდებოდა.

ორი დღით ვიყავი წასული…

სიმაღლეა განცდის ან სიმაღლეა აივნის,

ჰაიამის დოქები არასოდეს მეყოფა,

ძარღვებს სისხლი გასდის და სურდოსავით გამივლის,

ტყუილი და დოგმების უჩვეულო ეპოქა...



ოდესმე თუ მორეჩებით ამინდებზე საუბარს,

ყველაფერზე პასუხობთ, არაფერი ისე რა,

მე კი იმის ნაცვლად რომ დუმილს მხარი ავუბა,

ღამე მგლების ყმუილზე ეშვით მაჯებს ვისერავ...



კარებს წიხლით…

       სრულიად საქართველოს კათოლიკოს - პატრიარქი სამართლიანობის უმაღლესი ორდენით დააჯილდოვეს. საპატიო ჯილდო პატრიარქს მსოფლიოს იურისტთა ასოციაციამ მიანიჭა, რომლის შტაბ-ბინა ვაშინგტონშია.

       ორგანიზაციის ხელმძღვანელი პირები და წევრები დღეს კათოლიკოს-პატრიარქს საპატრიარქოში ესტუმრნენ და ჯილდო და დიპლომი გადასცეს. დაჯილდოების ცერემონიალს ესწრებოდნენ…

          არაფერი საინტერესო უცხო მკითხველისთვის. ესაა სამების საღმრთისმეტყველო ინსტიტუტის შემოდგომის სემესტრის ჩათვლა-გამოცდების განრიგი.

I ცვლა

ჩათვლები:…

ისე ამეკეცა ფრთები ნაოცნებარს,

სულის ყველა კარი დამრჩა გაღებული.

მაინც ვერ შევძელი შენი გაოცება,

ჩემი ყველა განცდა შენ გაქვს წაღებული.



ისე ყველა სხივით ისე გაიპარა,

ცამ მზე ვეღარ ნახა ვერცერთ მოსახვევში.

ახლა მზერას ვაკლავ ქუჩებს გამომხმარს და

შენს დანახვას ვცდილობ ყოველ მოსახლეში.



ისე მომეყინა კანზე მიტოვება,

ცივი ქარი მაგლეჯს ღიმილს შედედებულს.

ვიცი ცხოვრებას რომ ვეღარ გადავახვევ,

ვეღარც კადრს დავიჭერ სადმე შენელებულს.



ღამე…

შენ ჯვარს იწერდი იმ ღამეს, მერი!

მერი, იმ ღამეს მაგ თვალთა კვდომა,

სანდომიან ცის ელვა და ფერი

მწუხარე იყო, ვით შემოდგომა!

აფეთქებული და მოცახცახე

იწვოდა ნათელ ალთა კრებული,

მაგრამ სანთლებზე უფრო ეგ სახე

იყო იდუმალ გაფითრებული.

იწვოდა ტაძრის გუმბათი, კალთა,

ვარდთა დიოდა ნელი სურნელი.

მაგრამ ლოდინით დაღალულ…

ეხლა, როცა ამ სტრიქონს ვწერ, შუაღამე იწვის, დნება,

სიო, სარკმლით მონაქროლი, ველთა ზღაპარს მეუბნება.



მთვარით ნაფენს არემარე ვერ იცილებს ვერცხლის საბანს,

სიო არხევს და ატოკებს ჩემს სარკმლის წინ იასამანს.



ცა მტრედისფერ, ლურჯ სვეტებით ისე არის დასერილი,

ისე არის სავსე გრძნებით, ვით რითმებით ეს წერილი.



საიდუმლო შუქით არე ისე არის შესუდრული,

ისე სავსე უხვ…