იცინის, ტირის, ის!

...სევდიანი, ფიქრთ გასართველად...

ნ.ბარათაშვილი

იცინის! ტირის!

ეს მოთხრობა ძალიან დიდი ხნის წინ დავწერე სხვა ბლოგზე და ველოდი ზუსტ დროს გადმოსატანად...…

     უფალო, მომეც მე ძალა, რათა სიმშვიდითა სულიერითა მივიღო ყოველივე, რასაცა მომიტანს დღეი ესე.

     მომეც მე ძალა, რათა სრულიად მინდობილ ვექმნე წმიდასა ნებასა შენსა.…

გიყურებ ბნელ თვალებში. მეშინია ჩემი წარსულის. შორით მოდიხარ ვით ავესტას მოხუცი მოგვი. წელში მოხრილი როგორც მშვილდი ჩემი ბავშვობის. გინდა ვიტირო, რომ მე ასე ახალგაზრდა ვარ. ასე ახალგაზრდა დედა ვარ. ასე მოხუცი დედა მყოლია. კითხულობ ჩემს ნაწერებს. გული მტკივა: ჩემი არ გესმის.

Я уверен, что почти каждая женщина способна в любви на самый высокий героизм. Пойми, она целует, обнимает, отдается - и она уже мать. Для неё, если она любит, любовь заключает весь смысл жизни - всю вселенную!; Но вовсе не она виновата в том, что любовь у людей приняла такие пошлые формы и снизошла просто до какого-то житейского удобства, до маленького развлечения. Виноваты мужчины, в двадцать лет пресыщенные, с цыплячьими телами и заячьими душами, неспособные к сильным желаниям, к…

       "როგორც საზოგადოებისთვის გახდა ცნობილი, არასამთავრობო ორგანიზაცია "იდენტობამ" განაცხადა, რომ აქვს სურვილი და უკვე შემოწირულობების შეგროვებაც დაიწყეს, მიუსაფარი ბავშვებისთვის თავშესაფრის დასაარსებლად. "იდენტობა" ჰომოსექსუალთა და სხვა სქესობრივი უმცირესობების უფლებების დამცველი და მათი აქტიური მხარდამჭერია. ბუნებრივია, იქმნება საშიშროება იმისა, რომ მათი "მზრუნველობის" ქვეშ მოქცეულ არასრულწლოვანებთან ცხოვრების ასეთი წესი…

როგორც ყოველთვის, დღესაც ყურსასმენ მომარჯვებული ჩქარი ნაბიჯით მივუყვებოდი ჩემი ქუჩის დაღმართს... დღესაც სირბილი მომიხდა იმის გამო, რომ ჩემი ქალაქის "სიამაყეს" ყვითელ ავტობუსს ჩემს გამო მომდევნო გაჩერებაზე არ დაეგვიანებინა...დღესაც 20 თეთრად ფასობდა ჩემი გზა უნივერსიტეტამდე, მაგრამ დღევანდელი დღე მაინც არ გავდა სხვებს.…

       ბათუმისა და ლაზეთის და ჩრდილოეთ ამერიკისა და კანადის სამრევლოების მიტროპოლიტმა დიმიტრიმ, წმ. ნინოს სახელობის ქართულ დედათა მონასტერში, ამერიკაში საღმრთო ლიტურგია აღავლინა…

       12 ნოემბერს, 2013 წელს, მიტროპოლიტი ილარიონ ალფეევი მოსკოვის საპატრიარქოს საგარეო საეკლესიო ურთიერთობების დეპარტამენტის თავმჯდომარე, შეხვდა რომის პაპს ფრანცისკს

       შეხვედრაზე განხილული იყო ქრისტიანთა მდგომარეობა ახლო აღმოსავლეთში ლიბანში, სირიასა და მის შემოგარენში.მწუხარებით აღინიშნა დანგრეული ტაძრების მდგომარეობა. და სირიაში ომის შედეგად მიღებული…

"...შენ რატომ უნდა არსებობდე ამ ბინძურ დროში ?

რომ შეძლო ყველა სიმახინჯის გაბათილება,

ქვეყნის ცოდვები რომ დაფარო მშვენების დროშით,

ცამ შენი შექმნა ამისათვის ალბათ ინება.

ყალბი ყალამით რატომ ვხატო შენი მშვენება,

მკვდარ ხელოვნებას რა ხელი აქვს ცოცხალ ფერებთან,

ხელოვნურ ვარდებს არ სჭირდებათ დღეს გაშენება,

არ დაგტყობია ნამდვილ ყვავილს ჯერ დაბერება.

ვიცი,რატომაც გაგაჩინა ქვეყნად ზეცამან,

რომ იციაგონ კვლავ ფერებმა წარხოცილებმა,

რომ შენს შემყურე წუთისოფელს…

 გუშინ ნიაზს ვუსმენდი.. ასეთი სიმღერა აქვს "ამპელოგრაფია".. რამდენიმე სიტყვა კი, მოსაწონებელი და დასაფიქრებელი!

 მნიშვნელოვანია, რომ ადამიანმა გააცნობიეროს, რა აზრი აქვს მის ცხოვრებას, რატომ მოვიდა იგი ამქვეყნად. ამასთან, მან უნდა გააცნობიეროს ცხოვრების კულტურა დაბადებიდან გარდაცვალებამდე…  

 ჩემი, შენი, ჩვენი ვალია!…

წუხელ თოვდა,

ნეტავ ჩემთან რად არ გაჩნდი,

გენახე და ძილში თბილად დაგეხურე...

მე ავდექი პირველ თოვლზე განთიადში

და ვეძებდი შენს პატარა ნაფეხურებს.



დაეყარა სახლებზე და ვერის გზაზე

თოვლი, თეთრად დასახული,

ასე თეთრად, გულუბრყვილოდ ჰყვავის ასე

იმერეთში ტყემლის ხეზე გაზაფხული.



ჰყვავის ასე,

და განთიადს მიხალისებს

ეს ზამთარიც, დეკემბერში თოვლის ხვავი,

ის თბილისის ხეივნებში კიპარისებს…

გიგია ბუბუნაურის ძმადნაფიცი(მწერლის რვეულიდან)

თოვს.

რძისფერი სიმყუდროვეა ბუსარჭილის ფერდობზე ჩამომდგარი. მარტო თოვლის ფანტელები შრიალებდნენ ჩუმად, ჩუმად, ჩუმად, ზეცის გალობასავით.

 მერე არწივის ყეფა გაისმის: ერთხელ, მეორედ, მესამედ. არწივი გაჩუმდება და ისევ სიწყნარე ჩამოდგება ბურსაჭილის ფერდობზე.

თოვს

.თორმეტი წლის გიგია ბუბუნაური ქვენამთისაკენ მიუყვება აღმართს. მხარზე მამისეული თოფი ჰკიდია.ზემოთ, გორზე ადგილის დედის სალოცავია. გიგია სხვა მხარეს მიდის.…

მე არ ვისწორებ არც საყელოს და არც სახელოს,

მე არ ვშლი ქოლგას, წვიმას რომ არ გაუსკდეს გული.

ვიქნები ასე უპირსახო და უსახელო,

ქალაქის მტვერი, ანამც ღრუბლის პატარა ქულა..

არ მინდა მთვარე, მზეც კი არ ღირს ჩვენს შორის დავად,

ყველა მიგნება დღეს უბრალოდ სენტიმენტია,…

სხვადასხვა სუროგატის სახით და ტემპერემენტის მიხედვით ჩვენი აზრი,გრძნობა და ვარაუდი სულს ყველგან და ყოველთვის გულისხმობს.ახალგაზრდობაში ერთგვარი დაურწმუნებლობით,მაშინაც კი,როცა ისეთ საქმეს ვაკეთებთ,რაც აუცილებელია,ხანდაზმულ ასაკში გვიკვირს რა ცოტა შევძელით იმ საქმეთაგან,რაც მიზნად გვქონდა.შუახნის ასაკში ამით ვიმშვიდებთ:მერე რა,რომ ცალ-ცალკე აღებულს ყველაფერს ვერ გავამართლებთ,რასაც ვაკეთებთ ჯანდაბამდეც გზა ჰქონია ყველაფერს-ჩვენ მაინც მაგრები ვართო,ან თავად სამყაროც ხომ ისეთი არ არის,როგორიც…

ანუ შევჭამოთ პატრიარქი (ცოცხლად)!

(პიროვნულად, ფოტოზე გამოსახულ არცერთ ადამიანს არ ეძღვნება ეს პოსტი!)

2013 წლის 7 ნოემბერს მოსკოვისა და სრულიად რუსეთის პატრიარქ კირილესა და სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქ ილია II-ის ლოცვა-კურთხევით მოსკოვის სასულიერო აკადემიაში შედგა შეხვედრა,სადაც რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის სასწავლო კომიტეტისა და მოსკოვის სასულიერო სასწავლებლების თავმჯდომარემ, ვერეის მთავარეპისკოპოსმა ევგენიმ და თბილისის სასულიერო აკადემიისა და სემინარიის რექტორმა პროტოპრესვიტერმა გიორგი ზვიადაძემ ხელი მოაწერეს ხელშეკრულებას ურთიერთთანამშრომლობის…

თამარ თუმანიშვილი (თუმანოვა)

       ცნობილი მსახიობისა და ბალერინას თამარა თუმანოვას დედა ევგენია დიმიტრის ასული თუმანიშვილი ხელთუბნელი თუმანიშვილების შთამომავალი იყო. 1918 წელს ფეხმძიმე ევგენია მეუღლესთან – რუს სამხედრო კონსტანტინე ზახაროვთან ერთად რუსეთის გავლით ჩინეთში ემიგრაციაში გაემგზავრა. გზაში ინფექციური დაავადებისგან მეუღლე გარდაეცვალა.…