ირიალურ სამყაროში, უკეთ შეიძლება ისუნთქოს ადამიანმა, ვიდრე იქ სადაც ჰაერის უკმარისობაა..

     ამიტომაც ჩემი უკანასკნელი სითბოს ნაგლეჯი მსურს გავაჩეუქო... ყურში ახლოაც ჩამესმის ტაძრის კედელთან მიყუჯული ჩუმი ზლუქუნი.. ზანტად რომ ვაცეცებდი თვალებს და ვცდილობდი დამენახა პატარა ნაგლეჯი, რომ დავრჩენილიყავი... წვიმის ქვეშ გათეთრებულ კედლებს რომ მიუყვებოდი, ტალახში ამოგანგლუულს, სახეზე ფერწასულს, შენი გულის კუნჭულში მიკარგულ "მეს" გაცოცხლებას…

     დღეს აქაც წვიმდა, მაგრამ წყლის წვეთების ნაცვლად შენზე ფიქრები წვიმდა...

     ქარი ქროდა ცივი, მაგრამ არ ვიცი რა უფრო მციოდა, ცივი ქარი ლამის ძვალრბილში რომ მატანდა თუ უშენობა?!

     თუმცა უშენობა ალბათ ყველა იმ ქარზე ცივია, რომელთა სიცივე სხეულს აქამდე შეუგრძვნია...

     ქარმა მხოლოდ სიცივე იცის, უშენობას კი სიცივესთან ერთად ტკივილი და სევდა მოაქვს...

     შენ ჩემი…

     თემა, რომელზედაც ვაპირებ საუბარს, ვფიქრობ, მისი პოპულარობისა და უხეშად რომ ვთქვათ, გაცვეთილობის მიუხედავად, ყოველთვის საინტერესო არის და იქნება.

ესაა ნარკომანია ახალგაზრდებში.

არ ვიცი რა მოვყვე... ჩემს გარშემო არც მაინცდამაინც ბევრი ნარკომანი ცხოვრობს... ქუჩაშიც იშვიათად შევხვედრილვარ, თუ ნარკომანებად არ ჩავთვლით „მომენტი წებოს“ არომატის დამგემოვნებლებს... ერთხელ მე ვნახე „ცოცხალი“ ნარკომანი... უფრო სწორედ მითხრეს ნარკომანიაო.…

     პოლიტიკის სოციოლოგიის პირველივე ლექციაზე ვმსჯელობდით რაღაც თემაზე და ჩემი აზრი გამოვთქვი, შემდეგ უკანა მერხიდან გოგონა დამეთანხმა და გააგრძელა საუბარი. ჩემი ყურადღება მიიქცია ჯერ მისმა განსხვავებულმა ხმის ტემბრმა, შემდეგ მისმა მსჯელობა იმ საკითზე რასაც განვიხილავდით. იმ წამს ვფიქრობდი ამ გოგოს ძალიან ბევრის მიღწევა შეუძლიათქო ისე განიხილავდა მოცემულ საკითხს და ისე გადმოსცემდა თავის სათქმელს. გამაოცა მისმა განსხვავებულმა სილამაზემ და გარეგნობამ…

     სულთმოფენობის მეორე შვიდეული ყოველთა წმიდათა კვირიაკედ იწოდება, შემდეგი ორშაბათიდან კი წმინდა მოციქულთა მარხვა იწყება. ეს მარხვა მოციქულთა პეტრესა და პავლეს ხსენებით გვირგვინდება, ამიტომ სახელიც მათი ჰქვია - პეტრეპავლობის მარხვა. მოციქულთა პეტრესა და პავლეს ხსენების დღე ძველი სტილით 29 ივნისს (ახალი სტილით - 12 ივლისს) აღინიშნება. მეორე დღეს, ე.ი. ძველი სტილით 30 ივნისს, ეკლესია იხსენიებს წმინდათა დიდებულთა და…

     სულ სამიოდე ფერი: ცისფერი, ნათელი მზისფერი და ქათქათა თეთრი - ასეთ ფერებში გხატავ მხოლოდ...

     და დაფრინავ სადღაც ბამბის ქულებით მოფენილ სივრცეში... ფერი გაქვს ცის, უზარმაზარი ყვითელი ბურთის და ცაში მოფენილი თეთრი ქათქათა ბამბის ქულების...

     წითური გოგო ზღვისფერი თვალებით ღრუბლების ოკეანეში ყვინთავს ალბათ ჩვეული ხალასით...

     შეურთდები ღრუბლებს, რომლებსაც წვიმა მოჰყავთ სიცოცხლის…

     2 თვის წინ გოგონა გავიცანი... უფრო სწორად 2 თვის წინ მე "მზეს" შევხვდი, სიფრიფანა, ცისფერთვალა, ქერათმიან გოგონას. ჩემი პირველი ფიქრი მისი დანახვისას იყო: "ღმერთო მაღალო, რა ლამაზია!"

     2 თვის განმავლობაში მე ყოველ დღე ვხვდებოდი ამ მზეს და ყოველ ჯერზე სხვადასხვა ასოციაცია მიჩნდებოდა. "ის ქალთევზას გავს" - ვამბობდი ერთ დღეს, "არა ის პეპის გავს" - ვამბობდი მეორე დღეს... დღეს კი მივხვდი, რომ ის ანგელოზს გავდა...

     2 დღის წინ…

- ოჰ, ლაშა რამდენ ხანს უნდა გელოდოთ?

- მაპატიეთ, ნელა მოდიოდა ჩემი მძღოლი.

- კარგი, ავიდეთ დროზე.

     მარშრტუკა სავსე დამიხვდა, გადმოსაწევ სკემებზეც კი ხალხი ისხდა. სადღაც შუა მარშრუტკაში ჩემთვის დარჩენილი იყო ერთადერთი ადგილი ამ ბევრი ხალხიდან ორ ადამიანს რომ კარგად ვიცნობდი იმათ გვერდით.

     ავედი თუ არა უმალ თვალში მომხვდა ფანჯარასთან მჯდომი ლურჯკეპიანი ჟღალი გოგონა წითელი თმებით. გავიფიქრე - "ეს ვინ არის? მგონი არ…

     ამას წინათ ერთმა ნაცნობმა მკითხა რამდენი წლის ხარო და დაუფიქრებლად ვუპასუხე 52-ის მეთქი. რამდენიმე წამში გავიაზრე, რომ მოვიტყუე. საკუთარი ასაკის დამალვა არ მიცდია, არც ისე ბებერი ვარ, (თუმცაა 80 წლის ასაკშიც ასე ვიტყვი ალბათ) უბრალოდ დამავიწყდა, რომ ერთი წლით გავიზარდე. იქნება არც გავზრდილვარ, უბრალოდ ასაკის აღმნიშვნელ გრაფაში 52-ის…

     1945 წელი. აშშ. ქალაქი პორტ-ფილიპი. აქ ცხოვრობს გერმანიიდან ემიგრირებული აქსელ ჯორდახი ოჯახითურთ. ერთ ჭერქვეშ მცხოვრებ უახლოეს ნათესავთა ამ ჯგუფის წევრებს ერთმანეთი, მაინდამაინც, არ უყვართ. აქსელ ჯორდახს სძულს თავისი სამუშაო – ფუნთუშების…

     მზე როცა ჩავა, დაბნელდება.. სახილველის დანახვა შეუძლებელი გახდება.

     როცა მზე ჩავა, ცივი ქარები გაბატონდებიან და შეუკავებლად დაიწყებენ ბოდიალს ირგვლივ. ააწრიალებენ და აახმაურებენ ყველაფერს, ააშრიალებენ ხეზე შემორჩენილ შემომხმარ, სიცოცხლე მილეულ ფოთლებს და სამუდამოდ მოაცილებენ მშობლიურ ტოტებს. დაენარცხებიან და ისე გაიშლებიან პოხიერ მიწაზე, თითქოს არც კი ყოფილიყვნენ.. ჩაივლის ვინმე მგზავრი, შეხედავს ხეს…

     აკიტა-ინუ (იაპ. ძაღლი აკიტა) იაპონური მონადირე ძაღლია. ის კუნძულ ჰონსიუსის პროვინცია აკიტაშია გამოყვანილი. აკიტა საკმაოდ ძველი ჯიშია, დღემდეა შემონახულია ძველი სურათები თანამედროვე აკიტას მსგავსი ძაღლის გამოსახულებით.ვარაუდობენ, რომ მისი წინაპარი იყო მატაგიინუ_ძაღლი, რომელიც VIIIს.-ში ცხოვრობდა ოდატას მთებში და დათვსა და გარეულ ტახზე სანადიროდ…

     ძლივს მოგისწარი და დაგიჭირე - კინაღამ წყალს არ შემოერიე. წაგიყვანე უფრო შორს, უფრო გულდასმით დაგარიგე, გულდასმით და მკაცრად, - შენ უკვე დიდი კაცი ხარ, რა არის ასეთი გაუგონრობა, როგორც არ უნდა გესმოდეს, რომ ერთ წუთში გამოგიყვან დედასაც! შენ კვლავ დამეთანხმე - ფეხს არ მოიცვლიდი, მაგრამ გამოვბრუნდი თუ არა და შემოვედი წყალში, შენ მიმოიხედე, თითქოს შეგეშინდა მარტოობისა და მაშინვე გამოექანე ჩემკენ. აქაც ძლივს მოგისწარი, წყალში რომ არ…

     არსებობს ღამეები, რომლებიც მხოლოდ მაშინ შეიძლება არსებობდნენ, როცა ახალგაზრდა ხარ. ეს არის ღამე, როდესაც ცა ისეა ვარსკვლავებით მოჭედილი, ისეთი ნათელია, რომ შეხედავ თუ არა, უნებურად საკუთარ თავს ეკითხები: ნუთუ ასეთი ცის ქვეშ გაბრაზებული და უხასიათო ადამიანებიც ცხოვრობენ? ასეთ ღამეებს ყველაზე მეტად მეოცნებეები აფასებენ. მეოცნებე ჩვეულებრივი ადამიანი არ არის. ძირათადად მოფარებულ ადგილებში სახლობს, თითქოს მზესაც კი ემალება. მეოცნებეს ნაცნობები არ…

- უფალო მისმენ?

- გისმენ

- დაჩოქილი გთხოვ მომეცი ძალა,

მომეცი ძალა, რომ გავუმკლავდე,

ამ დიდ სიყვარულს გულში რომ ვმალავ,

გული სწრაფად ძგერს უფალო გესმის?

გული რომ მტკივა რატომ არ მშველი?

ღმერთო, მომხედე სული მიკვდება,

ტანჯვით რომ ვკვდები ნუთუ არ გესმის?

ღმერთო, ვერ გხედავ, სადა ხარ ნეტა?

თვალთ დამიბნელდა, უფალო, ვკვდები?

სიყვარული მკლავს…

     მაინც რატომაა ასე საშიში კაცთმოთნეობა და მლიქვნელობა, რომ მის შესახებ წმიდა წერილი ამბობს: „კაცი მოსისხლე და მზაკუვარი სძაგს უფალსა“ (ფს. 5, 6). – იმიტომ, რომ „ჩვენი სიტყვებით ვატყუებთ მათ, ვის წინაშეც ვმლიქვნელობთ, ხელოვნური ქებით ხელს ვუწყობთ მათ წახდენას, რითაც ვხდებით მიზეზნი მათი მარადიული სასჯელისა, რადგან ისინი გვენდობოდნენ, ჩვენ კი ლიქნით ვაცდუნეთ“ – ამბობს წმ. მამა ბასილი დიდი.

      როგორც ყოველთვის, იმ დღესაც მზე აღმოსავლეთიდან ამოიწვერა და თავისი თბილი სხივებით სიცოცხლე შთაბერა დღეს და გათენდა 1992 წლის 14 აგვისტოს დილა.

     აფხაზეთში წუთიწუთზე ომი უნდა დაიწყოს.

     ქალაქ თბილისში, ცნობილი პუბლიცისტის, გრიგოლ ასათიანის ოჯახში ზეიმია.

     მისი უმშვენიერესი და ულამაზესი ასული თამარი დაბადების დღეს იხდის.

     დარბაზში შეკრებილ ახალგაზრდა გოგონებს შორის უთუოდ გამოარჩევთ იუბილარს. როგორც…

- რა არის ცხოვრება?

- არ ვიცი, ალბათ ღმერთის ირონია...

- ღმერთი ირონიულია?

- არა, უფრო ცხოვრებაა ირონიული.

- რატო?

- ვერ გაიგებ ვის როგორად აქცევს...

- არამგონია ცხოვრება ვინმეს ცვლიდეს (თქვა არაგულწრფელად და ჩაფიქრდა)

- მე კი მგონია რომ ცვლის, (წამით გაჩუმდა) ერთ დღეს სოფლელი გოგო ხარ, მეორე დღეს ქალაქში ჩამოთრეული, მესამე დღეს თბილისელ სახლიან უბრალო მანქანიან ბიჭებზე მონადირე.... (გაირინდა…

      არ ვიცი, რა ვთქვა? როგორ გადმოვცე ჩემი სათქმელი? გრძნობები, ფიქრები, ემოციები და სურვილები აირივნენ ჩემში და ერთ ნატვრად იქცნენ, ნატვრა, რომელიც უკვე ერთი წელი და ერთი თვე გრძელდება. მახსოვს ბავშვობაში, როგორ მინდოდა ყველა გრძნობის და ემოციის გემოს გასინჯვა. ინტერესი მქონდა, იმის თუ როგორ მოვიქცეოდი დადებით და უარყოფით ემოციების დაუფლების დროს,…

     როცა ახალი დღე იწყება და ქვეყნიერება ძილს არის მიცემული, მაშინ ცა გაცისკრების, გათენებისფერია.. ზეცას ჩიტები იკლებენ და უხარიათ, ძალზედ უხარიათ... ჩიტების საამო გალობამ გამომაფხიზლა. როგორც დამფრთხალ ჩიტს, ისე ამითრთოლდა გული, როცა მათი საამო გალობა მესმა. სიხარული და რაღაც…