ავტორი: თამარ ჭყოიძე

არ იცი

შენ  ჩემი  თვალების  ფერიც  კი  არ  იცი,

არ  იცი  რა  მწყინს  და  არ  იცი  რა  მართობს.

ჩაწნული …

As to not come across as complete monsters in this scenario, the ESEA said they’ll set the money into their prize pool for approaching competitions. They’ve also presented a free of charge thirty day period to all their subscribers, even the types not impacted by their dumb Bitcoin transfer. That’s a wonderful gesture, but it’s not adequate for the man with a fried graphics card. He points out that a free thirty day period is worthless when he’s on the hook for a new higher-end graphics…

ერთ-ერთ ლიტერატურულ ბლოგზე ვიპოვე, მომეწონა და მინდა გაგიზიაროთ.

       "სიყვარული ჩვენი ცხოვრების ხატია: ერთიც და მეორეც ერთნაირად ემორჩილებიან ბედის ორომტრიალს, გარდატეხებსა და ცვალებადობას. მათი ახალგაზრდობა სიხარულით და იმედითაა აღსავსე: სიყმაწვილის ბედნიერება სიყვარულის ბედნიერების ტოლფასია (სიყმაწვილე ისეთსავე ბედნიერებს გვანიჭებს, როგორსაც სიყვარული). ესოდენ სასიამოვნო…

   აქამდე ისე მოვედი, არასოდეს ზედმეტად არაფერი მომდომებია. პრეტენზიული და განებივრებული არასოდეს ვყოფილვარ. ყოველთვის ვჯერდებოდი იმას, რაც მქონდა და ბედნიერი ვიყავი. მოკლედ, მე ვიყავი ბავშვი ზედმეტი სურვილების გარეშე.

     ამ ბოლო დროს  "რაღაც რაღაცეები" ვისწავლე და ვფიქრობ, ჩემთვის სასარგებლო. თითქოს ცხოვრებამ  "რაღაცეები" დამანახა და მასწავლა. შეიძლება ითქვას, გამოცდილება მივიღე. აქამდე ბავშვი მერქვა. ჩემი აზრით,…

ხანდახან როგორ გტკივა, როგორ გეშინია... გინდა გამოხატო, დაწერო ან თქვა, მაგრამ როცა ამ ყველაფერის სიტყვებად გადაქცევას ცდილობ, ხვდები რა სისულელეაა, არცერთი არცერთი სიტყვა ახლოსაც კი არ არის იმასთან, რასაც გრძნობ... ამიტომ მე ყოველთვის სიჩუმეს ვირჩევ, იქ ყველაფერი ეტევა ... )))

  ეს წერილი თვრამეტისას წააკითხეთ თქვენს ბალღებს!



  ჩემო პატარა ბატონებო და ქალბატონებო!

  ბატონობით…

"ო! ღმერთო, ისმინე ვედრება ჩემი!"

 უკაცრავად, მაპატიეთ სითავხედე,

ვხედავ ჩქარობთ მაგრამ უნდა დაგაყოვნოთ,

ვერ მიცანით ვერც ვერაფრით მიგახვედრეთ?

თქვენი ხსოვნის ნაწილი ვარ ქალბატონო.

რატომ შეკრთით? ღაწვებს ფერი დაჰკრავს თეთრი,

ნუთუ ისევ ძველი გრძნობა კვლავ ბატონობს?!

გამოცვლილხართ, თუმც თვალები ძველებურად,

მიამიტი შეგრჩენიათ ქალბატონო.

როგორა ვარ, რას ვაკეთებ? რად არ მკითხავთ?!

ცოლიც მყავს და შვილიც უნდა გავათხოვო,

დღეს ყველაფერს ერთად…

როცა სადღაც გელიან, შენ კი დაბრუნება არ გინდა...

როცა ბუნებრივი საცდელი ლაბორატორიაა შენი სამყოფელი...

როცა რეალობის პერმანენტული ნგრევის რეჟიმში გიწევს ცხოვრება...

როცა შენ უნდა შეიგრძნო “პატარა სიკვდილი” რომ გაიხედო გალიასავით შემორტყმული კვერცხის ცილის იქით...…

✿✿✿✿✿

       დედაზე მე ისეთი რა უნდა ვთქვა, მაგრამ ჩემი მოსაყოლი მაინც უნდა მოვყვე.

       შარშან, გვიან შემოდგომაზე, ნოემბერში, ჩემს სოფელში ჩავედი. დამხვდა საცოდავი დედაჩემი -თითებდამჭკნარი, მაჯებდაწვრილებული. მაინც მიღიმოდა და მეუბნებოდა: - ხან ვწევარ, შვილო, ხან, აი, ასე დავრაცრაცებო.…

რადგან ჩვენს შორის

შუამავლად

ისევ თოვლია,

გზას გავკვალავ და

თუნდაც, თოვლის

დედოფლად გნახავ,

სულაც არ მინდა,

გაფასებდე

მხოლოდ შორიდან,

როგორც მხატვარი

მის ერთადერთ,

უბადლო ნახატს...

შენ არ გეცმება

იისფერი

კაბა მუხლამდე,

მაგრამ ჩემს სურვილს

არ დავატან

ძალას სრულებით,

მინდა, ვიხილო,

ცას სინაზეს

როგორ…

თამარ ციციშვილი

თამარ ციციშვილი დაიბადა 1908 წლის 19 დეკემბერს ქ. თბილისში. 1925 წელს დაამთავრა თბილისის მე-8 ქალთა სკოლა. 1930 წელს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტი, პარალელურად კონსერვატორიის საფორტეპიანო განყოფილება. 1932-1935 წლებში მუშაობდა თბილისის სახელმწიფო…

არ მსურს იქ სიცოცხლე, სადაც სიყვარული მხოლოდ წამიერი არის აგონია.

არც იქ სიყვარული, სადაც სულს სიცოცხლე, მა-მარადიული გრძნობა არ ჰგონია.

სადაც ოცნებები, მწარე რეალობის ცეცხლში ნაცრდებიან.

სადაც ვარსკვლავები ჭექა-ქუხილისას, იმალებიან და ცაზე არ…

თავი I - გველის სიბრძნე

ის, რომ ის ის არის,

ის, რომ შენ შენა ხარ,

ის , რომ მე მე მქვია,

ნეტავ არ მენახა!

არა, მე არა ვარ,

საშიში ურჩხული

და ამას არ უნდა 

ბევრის თქმა, ჩურჩული.

ნეტავი რა არის

ჩემთვის უმთავრესი?

მე ლექსის მთლელი ვარ?

კალამი სალესი?

ნეტავი ვინა ვარ?

ან თუ ვარ საეთოდ?

ადვილი არ არის

ამ ფიქრით გაერთო.

მაგრამ ამ დროისთვის,

ვარ ძლიერ დაღლილი

და ძილი მწყურია,

მშვიდი და ადვილი.

ზოლია გამყოფი,

ჯდომის და…

გაყინულ ხელებს, ვერვინ ვერ ათბობს,

მე ფანტელ-ფანტელ ისევ დამათოვს.

სიმკაცრე ზამთრის , ისევ ნავარდობს 

ლამპიონი კი გზაზე მდარაჯობს . . . 



გარეთ გამოხვალ? ხელი ჩამკიდე.

წავიდეთ ერთად , მტკვრის იმ ნაპირზე. 

დათოვლილ სახლებზე ბევრი ვიცინოთ…

"სიყვარულს არ შეუძლია არავის სიძულვილი, არავის განსჯა, დაჩაგვრა, წყევლა, არც ზიზღი და წყენა. ეს ეხება, როგორც მართალთ ასევე ცოდვილთ, უცხოს და თვისტომს, უწმინდურსა და გარყვნილს. პირიქით მას სწორედ ცოდვილთა, უძლურთა და დაცემულთა სულების წყლულები უფრო ადარდებს და სტკივა, იგლოვს და განიცდის მათთვის, თანაუგრძნობს მათ ბევრად უფრო მეტად ვიდრე კეთილთა და მართალთ. ამის მაგალითი თავად ქრისტეა, რომელიც თავადპოულობდა ცოდვილსა და დაცემულს, შედიოდა მის სახლში, ჭამდა და სვამდა მასთან ერთად. გვიჩვენებდა რა,…