წარმატების ფენომენის განხილვა ჩემს ბლოგზე მაინცდამაინც ახალი ამბავი არ არის. რამდენჯერმე უკვე ჩავჯღაპნე იმის შესახებ, როგორ სხვადასხვაგვარად ესმით წარმატება ადამიანებს და ზოგჯერ რომელია უპირატესი წარმატება, როგორი უნდა იყოს წარმატებული და ა.შ. ის ფაქტი, რომ წარმატების რაობის კვლევებიც ტარდება, სადღაც ნათქვამი მაინც მექნება. მინიმუმ, ახლა რაც კარგად მახსენდება, ესაა ორი პოსტი წარმატებაზე, ერთი -…

      ვერც აგვისტოს დავაბრალებ, ვერც წუხანდელ ფილმს (არადა, ისეთი ფილმია, მომავალში რომ უნდა მოვყვე, შემახსენეთ თუ დამავიწყდა) და ვერც რაიმე მიზეზს ვიპოვი, რითიც შეიძლება აიხსნას სიკვდილის ფიქრებში ჩაძირვა. თქვენი ბავშვობიდან ის მომეტი გაიხსენეთ, როცა უფროსები გიწყრებოდნენ და უცბად, წარმოიდგენდით, მათთვის გულისტკენის ყველაზე საზარელ მომენტს - "მოვკვდები და მერე ხომ იტირებენ კარგად". აი, დაახლოებით ასეთი ფიქრები მეწვია, მაგრამ…

      ყოველთვის მიყვარდა ბუნება და ცხოველები. გულგრილად ვერასოდეს ჩავუვლიდი ხოლმე ძაღლს, კატას თუ ლამაზ ფრინველს. რომ იტყვიან, თვალს მიხარებდა მათი ყურება. ვოცნებობდი სახლში ოთხფეხა მეგობარი მყოლოდა.

      სამწუხაროდ, ბავშვობაში ცხოველის შინ მიყვანა კატეგორიულად აკრძალული მქონდა. ჩემებს არ სძულდათ ცხოველები, მაგრამ არც იმდენად უყვარდათ, მათთვის ეპატრონათ. ვინმესთან სტუმრად, სულაც სკვერში ან ქუჩაში ვეფერებოდი და ვეთამაშებოდი ხოლმე ოთხფეხა…

      რიცხვებში გადმოცემული უტყუარი სიზუსტე, ოდესღაც ფილოსოფოსებსა თუ საშუალო მოაზროვნეებს, საღმრთო ჭეშმარიტებადაც მიაჩდათ. ერთი არაფრისმომცემი რიცხვი არის 200, ორი ასეულისგან შემდგარი რიცხვი, ხოლო თუკი ამ რიცხვს თანრიგში გადავიტანთ, უნდა ვუწოდოთ მეორასე. დიახ, ამ უშინაარსო შესავლის მიზეზი ის გახლავთ რომ საიუბილეოდ გამოვაცხადო - ეს ბლოგ პოსტი, ჩემთვის, ქველზე დადებული მეორასე პოსტია.

      ისევ…

შესაძლებელია კაცი იყოს საკუთარი თავის ბაბუა?

- დიახ!

      ცხოვრობდა ერთი ქვრივი ქალი ანა, რომელსაც ყავდა ქალიშვილი ჟანა, და ერთი კაცი დათო, რომლის შვილიც იყო ტატო. ქვრივი ანა დაქორწინდა ტატოზე, ხოლო ჟანა დაქორწინდა ტატოს მამაზე დათოზე. ამის გამო ანა თავისი ქმრის მამის, დათოს სიდედრი გამოდიოდა და საკუთარი ქმრის ბებია. ანას შეეძინა შვილი, რომელსაც დაარქვა ლუკა, რომლისთვისაც ის აგრეთვე დიდი ბებიაც იყო.…

      გათენება. გაღვიძება. ადგომა. მომზადება. გასვლა სახლიდან. იდეალური დილა აუცილებელად იწყება: ვარჯიში; გაგრილება ცივი შხაპით; ჯანსაღი საუზმე; მომზადება გასასვლელად.

      უკანასკნელი პირობის შესრულებას შევუდექი, შაბლონი ჩემდაუნებურად დავარღვიე და შავ-თეთრ ფერებს წითელი შევმატე ლაკის ფეხსაცმლის სახით. თეთრი დიდი პერნგი, გამოყვანილ მუხლებამდე შავ კაბასთან ერთად, წითელი ლაკის ფეხსაცმელი, მოსაცმელიც შავი და მოკლე.

      გასვლის წინ…

      ამქვეყნად მოვლენილ ყველა ადამიანს, ყველაზე მახინჯსაც კი, აქვს რაღაც ძალიან მიმზიდველი და გამორჩეული, ანუ მშვენიერი, - ხმადაბლად წარმოთქვა მერაბმა. - ადამიანს შეიძლება ძალიან ბევრი სიკეთე არგუნოს ღმერთმა, მაგრამ ამ სიკეთეთა შორის მხოლოდ ერთს, ყველაზე უფრო თვალსაჩინოს და ძლიერს ეწოდა სწორად მშვენიერი... მხოლოდ ერთს და, მთელი ცხოვრების განმავლობაში ებრძვის მაცდური ამ მშვენიერს, უნდა მისი მოკვლა და არც თუ ისე იშვიათად, ახერხებს კიდეც ამას.…

      დამრგვალებამდე, ჩემი ბლოგის პოსტებში ერთიღა რჩება და ამ ერთსაც ფილმებს მივუძღვნი და მერე ვნახოთ, საიუბილეოდ რამე სხვაზე დავწერ. თანამედროვე ინტერნეტს ხომ სქროლვის ინტერნეტი ჰქვია, ალბათ ყველა თქვენგანისთვის ცნობილია. ერთი, MySpace ცდილობს მისი სქროლვა სიგანეზე იყოს, მაგრამ საქართველოში მიმდევრები ვერა და ვერ გაიჩინა. აი, ქვემოთ სქროლვა კი ნამდვილად ადვილად მოვირგეთ. სქორლვა - ასეთი ფილმი მგონი ჯერ არ გადაუღიათ, მაგრამ ერთი ულამაზესი ქალის…

ახლა, ვუსმენდი წვიმის

აკორდებს, აჟღერებულს

მსოფლიო მელანქოლიის მინორში...

ჩემს ფანჯრებზე იმარცვლებოდა

ნოტებად და მესმოდა

როგორ აყოლებდა ხმას

რომელიღაც რომანტიკოსი ჩიტი...

ვფიქრობდი არაფერზე,

და მაინც,

ალბათ რაღაცაზე...

ჩემი ნაბოდვარით აჭრელებული

ფურცლები მოვაგროვე

და გავაკეთე ბევრი

ქაღალდის თვითმფრინავი...

ბახის "ჰაერით" ავუვსე ავზები,

რიგრიგობით ვუშვებდი

ხელიდან, და…

ის, რაც მართლა ვარ, კიდეც მამჩნია,-

ქართლის სისხლი ვარ, ჩქეფით გართული,

მცირეა, მაგრამ რაც გამაჩნია,

თრიალეთივით მხოლოდ ქართული.

ხოდა,აქა ვარ, სხვაგან სად წავალ?!

მე ქვად დახვედრა მიჯობს სეტყვობას!

ხოლო ვინცა ვარ, ხოლო რაცა ვარ,

სადაც არა ვარ, იქაც მეტყობა"

კახა სულუაშვილი

      საუკუნეებია გვირაბების გათხრა აპრობირბული მეთოდია ტრანსპორტის სამყაროში. წყლის ქვეშ, მიწის გათხრა და გვირაბის იქ გაყვანაც, არ ახალია, ძველია და მარტო თბილისის მეტრო ამის შესანიშნავი მაგალითია. მსოფლიოს ცნობილ გვირაბთა შორის, განსაკუთრებულია საფრანგეთისა და დიდი ბრიტანეთის დამაკავშირებელი გვირაბი, 53 კილომეტრიანი გვირაბი (სადაც 23 კილომეტრი წყლის ქვეშ არის) იაპონიაში, კოლორადოს და მალაიზიის ტუნელები და ა.შ.

      ნორვეგიელები ცნობილნი…

      მიწა დიდი საიდუმლოს შემნახველი და გამზიარებელია. ამის ნათელი მაგალითია არქეოლოგიური გათხრები. გრაკლიანის გორაზე აღმოჩენი იქნა გრაკლიანის უნიკალური წარწერა, რომელიც რამდენიმე დღის წინ აშშ ლაბორატორიამ ძვ.წ. XI-X საუკუნეებს მიაკუთვნა. იგი გახლავთ უძველესი და უნიკალური მონაპოვარი საქართველოსთვისა და მთელი მსოფლიოსათვის. შესაძლოა მეცნიერულმა კვლევამ მნიშვნელოვნად შეცვალოს მსოფლიო დამწერლობის ისტორიის გარკვეული ეტაპი.…

      კვირა დღე ყველა ქრისტიანისთვის საღმრთო მსახურებას უკავშირდება და მასთან ასოცირდება. სვეტიცხოვრელებს გაგვიმართლა ასეთ დიდებულ ტაძარში რომ გვიწევს მსახურება, მაგრამ ზოგჯერ იმითიც გვიმართლებს მცხეთელები რომ ვართ (ძალიან იშვიათად, მაგრამ მცხეთელობა ხანდახან შეიძლება ბედნიერ გამართლებადაც ჩაითვალოს). ასე მაგალითად, დღეს, წირვიდან გამოსულს, სვეტიცხოვლის გალავანზე მიმაგრებული და ტაძრის წინ, მოედანზე, გაშლილი დახლები დამხვდა საქართველოს სხვადასხვა…

      იტალიური რივიერა - ეს არის რომის დასავლეთით მდებარე ადგილი, გენუადან საფრანგეთის საზღვრამდე გადაჭიმული ტერიტორია. ამ მრავალფეროვან მონაკვეთზე, სანაპიროზე მდებარე ზღვისპირა ქალაქებზე მეტად ყველაზე ცნობილია ლევანტე (ჩინკვე-ტერეს და პორტოფინოს აღმოსავლეთი), აქვე არის სოფლები და სანაპიროები, რომელთა ნახვაც ღირს. ყველაზე ხშირად შეიძლება გაიგონოთ ვენტიმილია და სან-რემო, ქალაქები…

      ბოლო დღეებია ჩინეთში არანორმალური ჩემპიონატი მიმდინარეობს. საქართველოში (სხვა ქვეყნის მონაცემები უბრალოდ არ ვიცი) თითქმის ყოველივე მეოთხე გასტრიტით იტანჯება და მკაცრ, საშუალო ან სალხინებელ დიეტაზეა, ამიტომ მეეჭვება ოდესმე ეს ჩემპიონატი ქართველებს შორის გაიმართოს. აი, ჩინეთში კი როგორც აღმოჩნდა, წიწაკა არაა პრობლემა, არც იმ დოზით,…

      ... ფიქრებით გზას გავუყევი. ერთგან ხალხი შევნიშნე; მე ხომ მათ ვეძებ. ტირილი იყო. ახალგაზრდა ბიჭს გლოვობდნენ. ამდენ აფუჩნულ, სოფლიდან ჩამოსულ მოხუცებსა და შუახნის ხალხში მამაოც დავინახე. "ქრისტიანი ყოფილა",- გამიელვა თავში. შევყევი ერთ-ერთ ნაკადს. წინ ყვაილიანი მიდოდა, მერე ქალები, მერე მამაკაცები. ასეა…