ხანდახან მგონია რომ ტკივილი უსასრულობაში გადაიზრდება.. მომიცავს ისე როგორ მთელი ზეცა ჰქნდა დღეს მოცული..

დამგლეჯავს ისე როგორც ზღვა გლეჯდა ნაპირს ტკივილისგან.. უსიყვარულოდ მიტოვებული..

მგონია რომ ისევ ეულად გარდავიცვლები უგრძნლად…

       კარგია, კარგი... დილით რომ იღვიძებ და არაფერი გექაჩება გულზე...მითუმეტეს მაშინ, როცა ჯერ კიდევ დაძინებამდე ათასი რამ გაწუხებდა. მთელ სამყაროსთან იყავი გულწრფელი და ამას სველი თვალებით ამტკიცებდი... მაგრამ თენდება მშვენიერი დილა, გულმშვიდი, სულწყნარი, ნერვებდასვენებული და სუნთქვათავისუფალი. ახლა ვცდილობ გავიხსენო ის, რისი დაწერაც წუხელ მინდოდა ყველაორგანოშეწუხებულობისას, მაგრამ ვერ ვიხსენებ, არა და  გულში დანაგამყრელი სიტყვები ჩანდა სიბნელეში და…

      გუშინ ბეღურას ველაპარაკე... არ მინდა ახლა, შენ მისი ენა რა იციო და ასეთები... ვილაპარაკეთ და მორჩა!.. მოკლედ, ჩემნაირი სულია ისიც და ლაპარაკიც არ გაგვჭირვებია... ყოველ შემთხვევაში, ისე არ ვყოფილვართ, საერთოს რომ ვერ პოულობ, იცი ვერ გაიგებს, შენებურად რომ დაუწყო ბაასი და დიდი გაჭირვებით ცდილობ, რამე ამოღერღო ისეთი, აღმართული კედლის მიუხედავად, ცოტა მაინც რომ მიაწვდინო ხმა...

       ჰო, მოკლედ, მელანქოლიით შეპყრობილი ვიდექი ფანჯარასთან და ისიც ზუსტად ამ მდგომარეობით…

  სმარტფონების საყოველთაო გამოყენებამ  მაჯის საათი ისტორიის გადმონაშთად გახადა. მაგრამ ეს უსამართლობაა, ვინაიდან ისინი  ლამაზი მხატვრული მასალისა და მესაათების ოსტატობის მდიდარ მემკვიდრეობას წარმოადგენენ.

 პოსტში ნაჩვენები საათები ძველი ოსტატების და ახალი ინოვაციური ტექნოლოგიების,ანუ ჭეშმარიტი შემოქმედების, პატივიცემაა:

დასაქოქი…

იმედია როგორ გემრიელადაც მოვედი თქვენამდე, ისე გემრიელად დამხვდებით ☺…

ვარსკვლავები

ამქვეყნიური სულების

იმქვეყნიური ბუდეებია.

დედამიწაზე

ადამიანებს ვიცვამთ,

დედამიწის გარეთ-

ვარსკვლავებს.

ვცხოვრობთ კარადაში და

დაჭმუჭნული…

შემოდგომის ცივი საღამოა.

ასტონი ქუჩაში მიდის და ჩექმებს აჭყაპუნებს,ჭყაპ-ჭყუპ...

დედა მძმე ჩანთებს მოათრევს.ჩანთებში სუპერმარკეტში ნაყიდი ყველი,ისპანახი და თევზია.

უეცრად ასტონი ჩერდება,რაღაცას დაინახავს...

ეს რაღაცა ხორკლიანი,სველი და მბზინავი ქვაა,ასტონი ხელთათმანს იხდის და ქვას ხელისგულს ადებს - 'საბრლო ქვა სულ…

მე შენთვის მინდა ყველა დღე ღმერთმა მაჩუქა რაც კი,

და თუ შენ ეს არ გჭირდება რათ მედარდები მაშინ?!

ან ეს ფიქრები რატო მღლის?!.. რატო მისველებს სახეს?!..

ან შენზე ყველა ამბავი რატო მიბრწყინებს თვალებს?!

მე დავიღალე ტკივილით,ტანჯვა არ მინდა მეტად... 

მინდა რომ უცებ აორთქლდე…

 "არ დაკარგო უბრალოება და არასდროს გაუვა ვადა შენს ადამიანობას. ნუთუ ძნელია ადამიანებს ვუყუროთ თვალებში და არა სხეულზე. ვიგრძნოთ სულიერი ემოციები და არა გარეგანი ფასეულობები. პატივი ვცეთ ერთმანეთის გრძნობებს ჭეშმარიად და არა ფარისევლურად. ნუთუ ძნელია სიტყვებს მხოლოდ ის მნიშვნელობა მივანიჭოთ რასაც გულისხმობენ. ნუთუ ძნელია უბრალოდ ვიყოთ ის რაც ვართ. თუ ცუდნი ვართ არ დავმალოთ და ერთი ნაბიჯი მაინც გადავდგათ გამოსწორებისკენ. ნუთუ ... არა, ეს არც თუ ისე ძნელია, უბრალოდ არ…

სიყვარულის უცნაურობა სიყვარულის უცნაურობისგან კი არარის გამოწვეული არამედ ადამიანის ინდივიდუალურობისგან...

სილუჯე დაფარავს და წყნარად მშვიდი ჰანგებით დაბადებს ისევს მზე ახალშობილს.. მზისგან ორსული ქალი და წითლად შეღებილი მთვრაი მთვარე..…

      სსრკ - საბჭოთა სოციალისტურ რესპუბლიკათა კავშირი. სწორედ ეს რეჟიმი იყო რკინის ფარდა, რომელიც "დიადმა" რუსეთის იმპერიამ ჩამოაფარა პატარა ერებსა და დასავლურ განვითარებულ ქვეყნებს შორის, ვითომდა ჩვენს საკეთილდღეოდ. გვიცავდნენ. რისგან?. ვისგან?. - "გვიცავდნენ" დამოუკიდებლობისგან, თავისუფლებისგან.. გვიცავდნენ "სამშობლოს მოღალატე" გენიალური ადამიანებისგან, გვიცავდნენ ჯინსებისგან, გვიცავდნენ... როგორ "გვიცავდნენ"!..

      ეს ხომ კარგი და კარგი, მაგრამ ახლა, დღეს, ვისმენ როგორ მისტირიან…

- იცი რა მაფიქრებს? აწი მეც რომ ტურისტად ვივლი აქ, ასე გაშინაურების შემდეგ.

- ორი მარმარილოს ფილა ამოაძრე საიდანმე და წამოიღე!

არც ნოსტალგიურ…

დღეს,

მოვდიოდი ქუჩაში,

და დავინახე,

ისევ ის სურათი იყო...

პატარა გოგონა ასფალტზე იწვა,

მძინარი.

მრავალჯერადი იმედგაცრუებით დაღლილი,

ოცნებების ნამსხვრევებზე

დასერილი ყოფით...

გვერდით უჯდა თავისი ძმაც,

იგივე განცდით,

ხელგაწვდილი...

მიბრუნდა და

პატარა ნაჭერი დააფარა მძინარს

ბეჭებზე.

უყვარდა...

ზრუნავდა...

გული შემეკუმშა,

ჯიბეები მოვიჩხრიკე გონებით

და…

კაცი, რაც უფრო გულუბრყვილოა, მით უფრო შორეულ წარსულში წარმოიდგენს ოქროს საუკუნეს.

და მართლაც ის თუ საერთოდ იყო ამა თუ იმ დროს ხომ უნდა მიეკუთვნოს...

მაგრამ წარსული, როგორც ამბობენ, მომავალს ჩუმად ეკურკურება!

და მათ შვილობილს, რაღა თქმა უნდა, სახელად…

ჩვენ,

ვცხოვრობთ ადამიანებს შორის,

რომლებიც ოცნებებს

არაფრად ჩაგითვლიან,

სიცილს დააყრიან

და შემდეგ,

ცეცხლშიც შეგიყრიან...

"გულუბყრვილოდ" შემოგცინებენ,

ზურგიდან ტალახს გესვრიან,

გადაგივლიან,

გასვრილ ხელებს შეგაწმენდენ,

გაგყიდიან,

ან გიყიდიან,

სულერთია...

პიროვნულობას გაგხდიან,

მონობას შემოგაცმევენ,

სულს ამოგართმევენ,

კუბოსთან გულიანად გაიცინებენ,

და…

       განურჩევლად ყველა ცხოველი მიყვარს, ფრინველებიც ვიდრე ისინი პატარა ცხოველები და სიცოცხლეები არიან, პატარა ბარტყუნიები და ჭიკჭიკუნები. და არა დიდი და საშინელი მხეცები, მტაცებლები, ნადირები, და ცხოველები!

ერთ კარგ ფოტოკოლაჯს მივაკვლიე ინტერნეტში და უნდა გაგიზიაროთ. 

ვრცელი ფოტო სესიაა ახალშობილ…