ახლა რა შემთხვევასაც ავღწერ არ მახსოვს როდის მოხდა, მაგრამ ჩემზე და ჩემს მეგობარზე დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა, ალბათ იმიტომ რომ იმ დროს ხალხს ვაკვირდებოდი, ბევრი "ცუდი" დავინახე და რადან დღის ბოლოს ესეთ შემთხვევას შევესწარით გაგვიხარდა.

სახლში დაბრუნების დროს, გზაში, რუსთაველის მეტროს მიმდებარე ტერიტორიაზე, როდესაც მე და ჩემი მეგობარი ვმსჯელობთ ამათუიმ საკითხებზე გვესმის ბავშვის ხმა, რომელიც მამას უამრავ შეკითხვას აძლევს; მამაც…

     ჩვენ უნდა გვწამდეს ერთმანეთისა და უფლება არ უნდა მივცეთ ვინმეს შეგვილახოს ეს რწმენა, უფლება არ უნდა მივცეთ საკუთარ თავს, რომ სხვას შევურყიოთ რწმენა ჩვენი სიკეთისა, ჩვენი მოსიყვარულე და მზრუნველი გულისა, ჩვენ ერთი დიდი სამყაროს შვილები ვართ და ყველას ერთი უდიდესი და უპირველესი ვალი გვაქვს-ვიყოთ ადამიანები, ადამიანობა კი კაცთმოყვარეობას, მეგობრობას, სხვისი ბედით დაინტერესებას, შემწეობას გულისხმობს.

    მიდიხარ ქუჩაზე...  ვიღაცამ გაგიღიმათ და მოგესალმათ. თითქოს არაფერი…

       სრულიად საქართველოს კათოლიკოს პატრიარქის, ილია მეორეს გადაწყვეტილებით წმინდა მამა გაბრიელის აღმსარებელისა და სალოსის, წმინდა ნაწილები სამების საკათედრო ტაძარში აღდგომის დღესასწაულამდე - 20 აპრილამდე დარჩება. ანალოგიური გადაწყვეტილებაა…

"გმადლობ, უფალო, იმისთვის, რაც მომეც. რაც არ მომეც, იმისთვისაც გმადლობ, უფალო, რამეთუ შენა ხარ არსი ჭეშმარიტი და თავად უწყი, ვის რა მისცე და რამდენი მისცე. დანარჩენი, ვიცი, ჩემზეა დამოკიდებული, და იმისთვისაც გმადლობ, რომ დანარჩენი ჩემზეა დამოკიდებული."…

3 წლის დავითმა იცის, რომ ჩემი ლეპტოპი მისთვის "აკრძალული ხილია". ის მუდამ ჩემი სახლიდან გასვლის მომენტს ელოდება. როგორც კი მისი მხედველობის არეს მოვშორდები, ჩემს ოთახში შევარდება და იწყებს "მუშაობას":)

ბუნებრივია ყოველდღე უამრავი "სამუშაო" აქვს. მაგალითად, დღეს იმდენი იმუშავა, რომ ძლივს ჩავრთე "გადაღლილი" ლეპტოპი :)) სამწუხაროა, რომ გაცნობიერებულად სჩადის ამას, მაგრამ აბა ბავშვს რა უნდა მოსთხოვო, როცა დიდებიც ანალოგიურად ვიქცევით. :))

ყველაზე სასაცილო დავითის რეაქციაა, როცა…

       ზეცა გაირინდა მიყუჩდაო, ყურში ჩამჩურჩულებს ცის კიბენი. ჩუმად ავიზლაზნე ოდნავ მობერებული სკამიდან და გავჩერდი, ფეხები მომეკვეთა, გული ამიჩქარდა და სწორედ ამ დროს მიწის სუნნმა დამიარა კოჭებამდე. სიო ნაზი შეხებით სახეზე მომელამუნა და გაუჩინარდა. დამღალე უკვე ამდენი ფიქრით ოცნებებზე, რომლებიც გაურკვეველი გზებით დადიან, თითქოს სანუგეშოდ თებერვლის ფოთლები დამჩა, რომლებიც უკვე გახუნებულან. ძველი ნივთივით უჯრაში ჩამაგდე და მგონი სამუდმოდ…

- რა კარგია ერთმანეთს რომ ვყავართ! შენ უბრალოდ წარმოიდგინე: მე არ ვარ, შენ ზიხარ მარტო და არავინაა ისეთი, რომ დაელაპარაკო.

- შენ სად ხარ?

- მე არ ვარ.

- ასე არ ხდება...

- მეც ასე ვფიქრობ, მაგრამ ვთქვათ და მე არ ვარ, საერთოდ არ ვარ და შენ მარტო ხარ. აი რას იზამ?

- შენთან წავალ.

- სად?

- როგორ სად? სახლში. მივალ და…

“ადამიანები ვერასოდეს დააფასებენ იმას, რაც აქვთ, რადგანაც მადლიერების გრძნობა ფიქრის შედეგად ვითარდება. ადამიანი კი იშვიათად თუ ფიქრობს ხოლმე და თუ ფიქრობს, მხოლოდ იმას, როგორ გაიუმჯობესოს მდგომარეობა.”

დაგინახე, მომეწონე, გაგიცანი,
გამებუტე, შეგირიგდი, გაგიბრაზდი
დაგავიწყე უმიზეზო გაბრაზება
მოგეფერე, ჩაგეხუტე ჩაგიკარი.

დანახვისას თვალი მორცხვად ჩაგიკარი
დიდი ხანი ვერაფერიც ვერ გითხარი,
მოვინდომე ორი სიტყვა გაგიბედე
ლამაზი ხარ კოხტა გოგოვ გამეცანი.

გაგეცინა თავი მორცხვად დახარე და 
გამახარე უარიც რომ არ მითხარი.
დაგინახე მომეწონე გაგიცანი
გაგიცანი მომეწონე შემიყვარდი

ეშმაკთა განსადევნელად

მარიამ,

ფეხშიშველთ, ტანთ რომ სამოსი სხეულივით შემოფლეთიათ,

სახეზე კი ანაბეჭდები სამკაულებად გამოხატვიათ,

ესენი არიან,

მარიამ,

ვინც მეზღვაურებს შუაღამისას, რწყევითა და მუცელგვრემით

თავგაბეზრებულთ ხვდებოდნენ ბნელ და ნაგვით სავსე ქუჩების

ბოლოს,

და ეძლეოდნენ აღმოსავლეთის, ახლო თუ შუა ქვეყნებიდან…

ქალს, თუ ცხოვრების იმედს წაართმევ,

გზას გაუმრუდებ, მიიყვან ხრამთან...

არც ის დაგინდობს, ერთი ხელმოსმით,

უცბად მიგიყვანს სამარის კართან....…

- წვიმს გესმის?

- მაგრად წვიმს.

- ხომ მუდამ გეყვარები?

- მუდამ.

- წვიმა, ხომ არ შეუშლის ხელს?

- არა.

- რა კარგია! მეშინია წვიმის.

- რატომ?

- არ ვიცი, ძვირფასო. მუდამ მეშინოდა წვიმის.

- მე ისევ მიყვარს.

- წვიმაში სიარული მეც მიყვარს, მაგრამ სიყვარულისთვის ცუდის მომასწავლებელია.

- მე მუდამ მეყვარები.

- მეც მეყვარები, - წვიმაშიც, თოვლშიც... სეტყვაშიც... რა არის ხოლმე კიდევ?

- არ ვიცი, თვალები…

       დღეს, 13 მარტს, საქართველოს ფოლკლორის სახელმწიფო ცენტრში გაიხსნა ქსნის ხეობის სიძვლებიის გამოფენა, რომელიც გაგრძელდება 2 კვირის განმავლობაში და მსურველებს საშუალება გექნებათ ნახოთ ის სიძველეები და ნივთები, რომელთაც ჩვენი წინაპრები იყენებდნენ ყოველდღიურ ცხოვრებაში.

რამდენიმე ფოტო გამოფენის…

დღეს ვიკამათე. არ შემიქეს შემი სიყვარული უბრალო სასვენი ნიშნის მიმართ. მითხრეს, რომ ამ ნიშნის (?!) გამოყენება "რიტორიკული" კითხვების სიყვარულზე მიუთითებს. რიტორიკა კი ცუდიაო. ნონსენსია, ჩემი აზრით, როტორიკის მოწმონება ან არ მოწონება. არ მინდოდა მეპასუხა მისი, რბილად რომ ვთქვათ, შენიშვნებისთვის, მაგრამ ბავშვობის ისტორიამ შემახსენა თავი და პასუხიც დავწერე. პირველ პირში დავწერ, უფრო ცხადად რომ ვიგრძნო (იგრძნოთ) დიალოგის ჭეშმარიტება.

რაც შეეხება, ჩემს სიყვარულს ე.წ "დავასებას"…

       "დელფოელი ქურუმებისთვის ხელმისაწვდომი იყო საიდუმლო ინფორმაციის წყარო, რომელიც უცნობი იყო შეკითხვების დამსმელთათვის, ამ მხრივ ყველაზე მეტად განთქმულია და ამოუცნობი პითონესას პასუხი ლიდიის მეფის კროესუსის შეკითხვაზე, ჰეროდოტე, რომელიც ძ წ V ს ცხოვრობდა მოგვითხრობს ამბავს, რომელიც მას გაუგია თავის დროის ადამიანებისგან «კროესუსმა გადაწყვიტა გამოეცადა რამდენიმე სამისნო საბერძნეთში, ერთიც ლიდიაში, მან დააგზავნა დესპანები სხვადასხვა მიმართულებით, ზოგნი დელფოში,…

"წავა ბავშვობა...
როგორც "იყო და არა იყო რა"...
და მე უბრალოდ სულ უბრალოდ გავუყვები ბავშვობის ბილიკს,
ჩემი წარსულის ნატერფალზე ამოსულ იებს,
სამახსოვრო წიგნში ჩავაწყობ..." ლ.ოჩიაური

8 მარტი როგორც ქალთა საერთაშორისო დღე, არის ქალთა პოლიტიკური, ეკონომიკიური და სოციალური მიღწევების აღნიოშვნის დღესასწაული. პირველად ეს დღე ამერიკაში აღინიშნა მეოცე საუკუნის დასაწყისში. ქალთა დღის გავრცელების მიზეზი მსოფლიოში გახდა ამერიკაში ერთ-ერთ საფეიქრო ფაბრიკაში მომხდარი ხანძარი რომელმაც 150-მდე ქალბატონი იმსხვერპლა.აქედან მოყოლებული დაიწყო  ქალთა სოლიდარობის საერთაშორისო დღის აღნიშვნა და უფლებების დაცვა.1965 წელს სსრკ-მ 8 მარტი ოფიციალურ დასვენების დღედ გამოაცხადა.იმ დღიდან მოყოლებული…

რა კარგი იქნებოდა, ცა რომ სარკე იყოს. ვნახავდი ქვეყნებს, ამოვირჩევდი ყველაზე კარგ ქვეყანას, ყველაზე კარგ ხალხს და წავიდოდი ვიმოგზაურებდი.. ვნახავდი სად არის ომი, სად სიმშვიდეა; სადაც სიმშვიდეა, ალბათ, ყველას იქ მოუნდებოდა წასვლა, ცა რომ სარკე იყოს.. თუმცა, ცა რომ სარკე იყოს, ჩვენ ყველანი დავინახავდით ერთმანეთს, ვნახავდით, რომ არა ვართ ისე ცუდები, ჩვენ რომ გვგონია, არაფერი არ გვაქვს საჩხუბარი და ომები აღარ იქნებოდა.. ცა რომ სარკე იყოს, დავინახავდით ვის უჭირს ამ ქვეყანაზე, ვის ულხინს,…

       სიყმაწვილის მილეულს მახსოვს ჩემი სიყვარული, თვალებანთებული გულით გამთბარი და სითბოულევი... მახსოვს გულიც ცემის სიჩქარე და სუნთქვაშეკრული მომზირალი, შორიდან თვალს რომ გადევნებდი და შენც ღიმილიანად თვალს გამომაპარებდი გიყურებდი თუ არა... მახსოვს პეპლები უსაზღვროდ ბევრი პეპლები, რომ აფურფუტდებოდნენ ყოველ შენს გამოჩენაზე თვეების შემეგაც კი... მახსოვს ცას მიწვდენილი ხეები ხელის ხელზე გადაჭდობა და შენი გულის ცემა ასე რომ მათრობდა და მატირებდა..…