არსებობს ღამეები, რომლებიც მხოლოდ მაშინ შეიძლება არსებობდნენ, როცა ახალგაზრდა ხარ. ეს არის ღამე, როდესაც ცა ისეა ვარსკვლავებით მოჭედილი, ისეთი ნათელია, რომ შეხედავ თუ არა, უნებურად საკუთარ თავს ეკითხები: ნუთუ ასეთი ცის ქვეშ გაბრაზებული და უხასიათო ადამიანებიც ცხოვრობენ? ასეთ ღამეებს ყველაზე მეტად მეოცნებეები აფასებენ. მეოცნებე ჩვეულებრივი ადამიანი არ არის. ძირათადად მოფარებულ ადგილებში სახლობს, თითქოს მზესაც კი ემალება. მეოცნებეს ნაცნობები არ…

- უფალო მისმენ?

- გისმენ

- დაჩოქილი გთხოვ მომეცი ძალა,

მომეცი ძალა, რომ გავუმკლავდე,

ამ დიდ სიყვარულს გულში რომ ვმალავ,

გული სწრაფად ძგერს უფალო გესმის?

გული რომ მტკივა რატომ არ მშველი?

ღმერთო, მომხედე სული მიკვდება,

ტანჯვით რომ ვკვდები ნუთუ არ გესმის?

ღმერთო, ვერ გხედავ, სადა ხარ ნეტა?

თვალთ დამიბნელდა, უფალო, ვკვდები?

სიყვარული მკლავს…

     მაინც რატომაა ასე საშიში კაცთმოთნეობა და მლიქვნელობა, რომ მის შესახებ წმიდა წერილი ამბობს: „კაცი მოსისხლე და მზაკუვარი სძაგს უფალსა“ (ფს. 5, 6). – იმიტომ, რომ „ჩვენი სიტყვებით ვატყუებთ მათ, ვის წინაშეც ვმლიქვნელობთ, ხელოვნური ქებით ხელს ვუწყობთ მათ წახდენას, რითაც ვხდებით მიზეზნი მათი მარადიული სასჯელისა, რადგან ისინი გვენდობოდნენ, ჩვენ კი ლიქნით ვაცდუნეთ“ – ამბობს წმ. მამა ბასილი დიდი.

      როგორც ყოველთვის, იმ დღესაც მზე აღმოსავლეთიდან ამოიწვერა და თავისი თბილი სხივებით სიცოცხლე შთაბერა დღეს და გათენდა 1992 წლის 14 აგვისტოს დილა.

     აფხაზეთში წუთიწუთზე ომი უნდა დაიწყოს.

     ქალაქ თბილისში, ცნობილი პუბლიცისტის, გრიგოლ ასათიანის ოჯახში ზეიმია.

     მისი უმშვენიერესი და ულამაზესი ასული თამარი დაბადების დღეს იხდის.

     დარბაზში შეკრებილ ახალგაზრდა გოგონებს შორის უთუოდ გამოარჩევთ იუბილარს. როგორც…

- რა არის ცხოვრება?

- არ ვიცი, ალბათ ღმერთის ირონია...

- ღმერთი ირონიულია?

- არა, უფრო ცხოვრებაა ირონიული.

- რატო?

- ვერ გაიგებ ვის როგორად აქცევს...

- არამგონია ცხოვრება ვინმეს ცვლიდეს (თქვა არაგულწრფელად და ჩაფიქრდა)

- მე კი მგონია რომ ცვლის, (წამით გაჩუმდა) ერთ დღეს სოფლელი გოგო ხარ, მეორე დღეს ქალაქში ჩამოთრეული, მესამე დღეს თბილისელ სახლიან უბრალო მანქანიან ბიჭებზე მონადირე.... (გაირინდა…

      არ ვიცი, რა ვთქვა? როგორ გადმოვცე ჩემი სათქმელი? გრძნობები, ფიქრები, ემოციები და სურვილები აირივნენ ჩემში და ერთ ნატვრად იქცნენ, ნატვრა, რომელიც უკვე ერთი წელი და ერთი თვე გრძელდება. მახსოვს ბავშვობაში, როგორ მინდოდა ყველა გრძნობის და ემოციის გემოს გასინჯვა. ინტერესი მქონდა, იმის თუ როგორ მოვიქცეოდი დადებით და უარყოფით ემოციების დაუფლების დროს,…

     როცა ახალი დღე იწყება და ქვეყნიერება ძილს არის მიცემული, მაშინ ცა გაცისკრების, გათენებისფერია.. ზეცას ჩიტები იკლებენ და უხარიათ, ძალზედ უხარიათ... ჩიტების საამო გალობამ გამომაფხიზლა. როგორც დამფრთხალ ჩიტს, ისე ამითრთოლდა გული, როცა მათი საამო გალობა მესმა. სიხარული და რაღაც…

     ერთ ძალიან ჩვეულებრივ გაზაფხულის დილას, როცა ჩვეულებისამებრ უნივერსიტეტში მივდიოდი, როგორც ყოველთვის ტრამვაიზე მაგვიანდებოდა, ამიტომ ჩემებური "უჩქარესი" ტემპით გავემზადე (არადა ყველა პირობა მაქვს იმისთვის, რომ არ დავაგვიანო, შემიძლია წინასწარ ინტერნეტში შევამოწმო როდის იქნება გაჩერებაზე ტრამვაი და რაც მთავარია გაჩერება ზუსტად საერთო საცხოვრებლის გვერდზეა). ჩაი მოვიმზადე და რა თქმა უნდა ვერ მოვასწარი დალევა, ამიტომ კიდევ ერთხელ შემომჩივლა…

     ისეთი ღამეებია რთული, როცა კოშმარები კი არ გესიზმრება, თვითონ გადაიქცევი საკუთარი თავის კოშმარად. უძილო, უჰაერო, უსიბნელო (როცა საიდანღაც შუქი გიწვავს ისედაც ამწვარ თვალებს), უსულო ღამეები, რომლებიც გაძლებას გართმევენ, მთელ შინაგანს გტკენენ... და ფიქრობ, არ ჯობია ადგე და ფანჯრიდან გახვიდე? სწორედ მაშინ, როცა მზის პირველი სხივის ნახვას მოასწრებ,…

     თუ გსურთ გაერიდოთ თბილისის მომაბეზრებელ გაზაფხულს და იყოთ კომფორტულად წვიმაშიც კი აუცილებლად უნდა წახვიდეთ რაც შეიძლება მიუვალ სოფელში. სადაც სულ არ ინერვიულებ იმაზე, რომ შეიძლება თმა დაგისველდეს, ან ფეხსაცმელი დაგესვაროს ან საერთოდ ვინმე შემოგხედავს. მე ყველაზე ტალახიანი და უკაცრიელი შროშის ტყეები ავარჩიე. მანქანა, რა თქმა უნდა იქამდე არ აღწევს,…

     2015 წლის 25 მაისს, საქართველოს საპატრიარქოში სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის, ილია II-ის მეთაურობით შედგა საქართველოს ეკლესიის წმიდა სინოდის მორიგი სხდომა, რომელიც ორ საათზე მეტი ხნის განმავლობაში მიმდინარეობდა.

     1. წმინდა სინოდმა იმსჯელა და ნიკორწმინდის ეპარქიის ეპისკოპოსად არქიმანდრიტი ვახტანგ ლიპარტელიანი დაადგინა. შეგახსენებთ, მეუფე ელისე, 2015 წლის 17 მარტს…

     არ ვარ პოლიტოლოგი, მაგრამ ზოგჯერ მსოფლიო პოლიტიკური ამინდი მოითხოვს ამ სფეროს ცოდნას ჩვეულებრივი მოქალაქისგანაც კი!

     არ მიყვარს პოლიტიკური განცხადებების კეთება, მაგრამ ამ რეალობის შემყურეს, არ შემიძლია რამე არ ვთქვა!

     არ ვარ ქსენოფობი, მაგრამ დღეს ვიგრძენი, რომ მიუხედავად პოლინა გაგარინას მიმართ ჩემი…

     გამარჯობა რომა! ძალიან მომენატრე, დიდი ხანია არ მინახიხარ. ტელეფონზე რომ გირეკავ სულ არ გცალია და მალე მითიშავ. ბოლოს რომ ვილაპარაკეთ მივხვდი, გაიზარდე და სერიოზულ თემებზეც შეიძლება საუბარი შენთან. არ ვიცი შეიძლება ლაპარაკი ვეღარც მოვახერხოთ და გადავწყვიტე წერილი მომეწერა. შეიძლება ცოტა გაგიკვირდეს ჩემგან ეს ყველაფერი მაგრამ მინდა წაიკითხო...

     მახსოვს როცა…

     აქა ამბავი ქართველი სპორცმენისა, რომელმაც გადაიარა მთა და ბარი, გადალახა ბევრი მდინარე და ზღვა იმისთვის, რომ მიზანში მოეხვედრებინა ისარი.

     შემდეგ ისევ გადის იგივე მანძილს და უბრუნდება ჩვეულ ცხოვრებას: სკოლა, ვარჯიში, სამეცადინო, მეგობრები, სკოლის მასწავლებელი, რომელიც "სასარგებლო" რჩევებს იძლევა ("მშვილდოსნობა რა სპორტია, თავი დაანებეო, "ურჩია"…

     ერიხ ფრომი (Fromm, Erich) (1900–1980) ფსიქოანალიტიკოსი და ფილოსოფოსი. დაიბადა ფრანკფურტში 1900 წლის 23 მარტს. სწავლობდა სოციოლოგიასა და ფსიქოლოგიას, 1922 წელს ჰაიდელბერგის უნივერსიტეტში მოიპოვა ფილოსოფიის დოქტორის ხარისხი. სწავლობდა მიუნჰენისა და ბერლინის ფსიქოანალიტიკურ ინსტიტუტში. 1934 წელს ფრომი გაემგზავრა აშშ-ი და ასწავლიდა კოლუმბიის, იელის და მიჩიგანის უნივერსიტეტებში. ასევე უილიამ ალანსონ უაიტის ფსიქიატრიის ინსტიტუტში.…

ამ წამს,
ისეთი შეგრძნება მაქვს,
თითქოს,
მხოლოდ ჩემს ფიქრებს (სიზმრებში)
და ღმერთს ღვიძავს...
და მარტონი ვფიქრობთ, ამ სამყაროზე...

დავწვით ფურცლები.

ის სახლიც დავწვით სადაც ვცხოვრობდით.

გადავწვით მინდვრები.

ის ხეც კი დავწვით, სადაც ვდარდიანობდით,

სადაც ვგიჟდებოდით!..

ის ხე,

სადაც ერთმანეთს ვათრობდით,

სადაც ვკამათობდით,

შემდეგ კი უხმოდ ერთმანეთს ტუჩებზე ვკოცნიდით...

ჰაერი დავწვით,

სისხლით მოწამლული ჰაერი.

ბოროტება დაგავწვით,

ბოროტებას…

აღარ ვიცი,

როდის ამოდის მზე.

როდის შემოდის ჩემს ოთახში

მისი სინათლე.

გადის დღეები

და ჩვენ ჩუმად ვართ.

ალბათ ამიტომ.

ზოგჯერ,

"სამი წერტილის უარყოფას" მოჰყვება სიკვდილი,

შური,

ღალატი,

ძარცვა სულიცა და…