წარმატების ფენომენის განხილვა ჩემს ბლოგზე მაინცდამაინც ახალი ამბავი არ არის. რამდენჯერმე უკვე ჩავჯღაპნე იმის შესახებ, როგორ სხვადასხვაგვარად ესმით წარმატება ადამიანებს და ზოგჯერ რომელია უპირატესი წარმატება, როგორი უნდა იყოს წარმატებული და ა.შ. ის ფაქტი, რომ წარმატების რაობის კვლევებიც ტარდება, სადღაც ნათქვამი მაინც მექნება. მინიმუმ, ახლა რაც კარგად მახსენდება, ესაა ორი პოსტი წარმატებაზე, ერთი -…

      ვერც აგვისტოს დავაბრალებ, ვერც წუხანდელ ფილმს (არადა, ისეთი ფილმია, მომავალში რომ უნდა მოვყვე, შემახსენეთ თუ დამავიწყდა) და ვერც რაიმე მიზეზს ვიპოვი, რითიც შეიძლება აიხსნას სიკვდილის ფიქრებში ჩაძირვა. თქვენი ბავშვობიდან ის მომეტი გაიხსენეთ, როცა უფროსები გიწყრებოდნენ და უცბად, წარმოიდგენდით, მათთვის გულისტკენის ყველაზე საზარელ მომენტს - "მოვკვდები და მერე ხომ იტირებენ კარგად". აი, დაახლოებით ასეთი ფიქრები მეწვია, მაგრამ…

      რიცხვებში გადმოცემული უტყუარი სიზუსტე, ოდესღაც ფილოსოფოსებსა თუ საშუალო მოაზროვნეებს, საღმრთო ჭეშმარიტებადაც მიაჩდათ. ერთი არაფრისმომცემი რიცხვი არის 200, ორი ასეულისგან შემდგარი რიცხვი, ხოლო თუკი ამ რიცხვს თანრიგში გადავიტანთ, უნდა ვუწოდოთ მეორასე. დიახ, ამ უშინაარსო შესავლის მიზეზი ის გახლავთ რომ საიუბილეოდ გამოვაცხადო - ეს ბლოგ პოსტი, ჩემთვის, ქველზე დადებული მეორასე პოსტია.

      ისევ…

      დამრგვალებამდე, ჩემი ბლოგის პოსტებში ერთიღა რჩება და ამ ერთსაც ფილმებს მივუძღვნი და მერე ვნახოთ, საიუბილეოდ რამე სხვაზე დავწერ. თანამედროვე ინტერნეტს ხომ სქროლვის ინტერნეტი ჰქვია, ალბათ ყველა თქვენგანისთვის ცნობილია. ერთი, MySpace ცდილობს მისი სქროლვა სიგანეზე იყოს, მაგრამ საქართველოში მიმდევრები ვერა და ვერ გაიჩინა. აი, ქვემოთ სქროლვა კი ნამდვილად ადვილად მოვირგეთ. სქორლვა - ასეთი ფილმი მგონი ჯერ არ გადაუღიათ, მაგრამ ერთი ულამაზესი ქალის…

      საუკუნეებია გვირაბების გათხრა აპრობირბული მეთოდია ტრანსპორტის სამყაროში. წყლის ქვეშ, მიწის გათხრა და გვირაბის იქ გაყვანაც, არ ახალია, ძველია და მარტო თბილისის მეტრო ამის შესანიშნავი მაგალითია. მსოფლიოს ცნობილ გვირაბთა შორის, განსაკუთრებულია საფრანგეთისა და დიდი ბრიტანეთის დამაკავშირებელი გვირაბი, 53 კილომეტრიანი გვირაბი (სადაც 23 კილომეტრი წყლის ქვეშ არის) იაპონიაში, კოლორადოს და მალაიზიის ტუნელები და ა.შ.

      ნორვეგიელები ცნობილნი…

      კვირა დღე ყველა ქრისტიანისთვის საღმრთო მსახურებას უკავშირდება და მასთან ასოცირდება. სვეტიცხოვრელებს გაგვიმართლა ასეთ დიდებულ ტაძარში რომ გვიწევს მსახურება, მაგრამ ზოგჯერ იმითიც გვიმართლებს მცხეთელები რომ ვართ (ძალიან იშვიათად, მაგრამ მცხეთელობა ხანდახან შეიძლება ბედნიერ გამართლებადაც ჩაითვალოს). ასე მაგალითად, დღეს, წირვიდან გამოსულს, სვეტიცხოვლის გალავანზე მიმაგრებული და ტაძრის წინ, მოედანზე, გაშლილი დახლები დამხვდა საქართველოს სხვადასხვა…

      ბოლო დღეებია ჩინეთში არანორმალური ჩემპიონატი მიმდინარეობს. საქართველოში (სხვა ქვეყნის მონაცემები უბრალოდ არ ვიცი) თითქმის ყოველივე მეოთხე გასტრიტით იტანჯება და მკაცრ, საშუალო ან სალხინებელ დიეტაზეა, ამიტომ მეეჭვება ოდესმე ეს ჩემპიონატი ქართველებს შორის გაიმართოს. აი, ჩინეთში კი როგორც აღმოჩნდა, წიწაკა არაა პრობლემა, არც იმ დოზით,…

      ფილმებზე აქტიურ წერას თავისი ხიბლი აქვს, მკითხველი არ გეყოლება, მაგრამ საწერი არ გამოგელევა. განსაკუთრებით ახალი იდეების შესრულებას თუ შეუდგებით. როგორც წესი სერიალებზე არ ვწერ ხოლმე, მხოლოდ ერთხელ მოხვდა სერიალის განხილვა ჩემს ბლოგზე და ისიც არა სერიებად, არამედ მთელი სერიალის დასრულების შემდეგ მომინდა გამეზიარებინა განცდები და შთაბეჭდილებები, ვგულისხმობ ანარქიის შვილებისადმი მიძღვნილ პოსტს.

      ახლა კი ვიწყებ ისეთ სერიალზე წერას,…

      მაგისტრობის დასასრულს პოსტის გარეშე ვერ დავტოვებდი, მითუმეტეს, რომ ასეთი გრანდიოზული ღონისძიება მოაწყო ილიაუნმა. ვითარებაში გასარკვევად, უცნობებისთვის ვიტყვი, რომ 16 ივლისს…

      ქართული ფილმების დაუფასებლობასა და უგულებელყოფაში, რომ არ ჩამეთვალოს, ერთი ჩვენებური შედევრიც უნდა მოვაქციო ჩემი ბლოგის კინომანიის კატეგორიაში. თინეიჯერებს შეიძლება არც გაუგიათ, ახალგაზრდების უმრავლესობას ნანახი არ ექნება, უფრო ასაკოვნებს კი ნანახიც აქვთ და გულს მიღმაც ვერ დატოვებდნე. არ ვიცი ამ შესავალმა დაგაინტერესათ თუ არა, მაგრამ დღეს ცოტაოდენი უნდა ვისაუბრო 1967 წელს, გაგანია საბჭოეთში გამოშვებულ ქართულ ფილმზე "დიდი მწვანე…

      როცა წერაზე მიდგება საქმე და თითებს უაზროდ ამოძრავებ კლავიატურაზე, ანდა კალმით ფურცელს ჯღაპნი და უშინაარსო აზრებს უყრი თავს, გამოგდის ის, რაც მე გამომივიდა, ოღონდ არ მახსოვს როდის, მგონი პერიოდული უნდა იყოს და ძველი.

      ქველიბლოგის ფუნქციაში, ბლოგების დარეზერვება და მონახაზად შენახვის ფუნქცია არის, სადაც, სავარაუდოდ 2014 წლის დეკემბრის ბოლო განახლებით პოსტის იდეაც აღმოვაჩინე ამავე სათურით - უშინაარსო…

      ქრისტიანთათვის ყოველთვის უდიდესი დღესასწაული და ზეიმია ქრისტეში ერთობა. ლუკა მახარებელი მოგვითხრობს პირველი, სამოციქულო კრების შესახებ (საქმე მოციქულთა, XV თავი). სულთმოფენობის შემდეგ, წმინდა წერილი არაფერს ამბობს ასეთ ერთსულოვან შეკრებაზე და აი, დაახლოებით 2 ათეული წელი გადის, ასეთ მცირე დროში ქრისტეს ეკლესიაში უკვე სხვადასხვა პრობლემები იჩენს თავს და მოციქულებს უწევთ იერუსალიმში შეკრება. არ დავწვრილმანდები, ვისაც წმინდა წერილის ეს მონაკვეთი…

      ინტერნეტ სივრცის (და არა მხოლოდ) მაგიურ სიტყვათა შორის, განსაკუთრებულია "გარდაიცვალა". მისი მაგიურობა, მისდამი დაუოკებელი ინტერესით თუ აიხსნება და რაც მეტ გარდაცვლილს ვნახულობთ, მით მეტად ვმზაობთ ან გვაშინებს ის, რაც იმის იქით არის. თითქოს, თითოეული გარდაცვალების გაგება და მისკენ სწრაფვა, ჩვენს ქვეცნობიერში ეძებს პასუხს მიცვალებულისგან - იქით რა ხდება? იქნებ, გაცოცხლდეს და თქვას რამე. ზოგადად, რაიმესკენ სწრაფვა, ნიშნავს რომ…

      კინომანიის კატეგორიაში, ჩემს ბლოგზე ძველადმოხვედრილთათვის, ვისაც რამდენიმე ფილმის განხილვაზე თვალი მოუკრავს ალბათ გაუკვირდება, აქამდე რატომ არ დაწერეო, ხოლო ახადმოხვედრილები უბრალოდ გაოცდებიან, რა ფილმებზე საუბრდი იქამდე, თუ სერბი რეჟისორი, მსახიობი და მუსიკოსი, ემირ კუსტურიცა არ გიხსენებიაო.

      მოკლედ, ცოდვა გამხელილი სჯობსო და კუსტურიცასთან რამდენიმე კვირის წინ პირველად შევიჭყიტე…

      გამორჩეულობის არაფერი ეტყობა ამ შაბათს. ჩვეულებრივი, რიგითი შაბათის დღეა - ხანმოკლე ქველობის და შემდეგ ლოცვის. ჯერ-ჯერობით გამოიდარა, მაგრამ არავინ იცის კიდევ იწვიმებს ამაღამ თუ არა.

      ლოცვიდან მოვდივარ სახლში. წვიმს და ცას ეტყობა, რომ კოკას შემოდგამს მთებზე, ოღონდ ეს კოკა ძალიან მსხვილტუჩიანია - თითქოს ქვევრიდან იღვრება წყალიო.

- თბილისშიც წვიმს? - ვეკითხები ჩემებს.

- კი,…

      გასულ კვირას, ერთი მეუბნება, რა ნეგატიური კაცი ხარ, ყველაფერზე ნეგატიურად წერ და არაფერი არ მოგწონსო. მერე, გადავხედე ჩემს ბლოგს და კი - მართლა ბევრი ნეგატივია შიგნით, მაგრამ განა მე მინდა?! აკი უკვე დავწერე ერთგან - მაინცდამაინც ჩემი არჩევანი არ ყოფილა ზუსტად ეს ქვეყანა და ზუსტად ეს დრო, მაგრამ ასე მომიწია დაბადება და რა ვუყოთ თუ ბევრი ნეგატივია და ნაკლები პოზიტივი?! პატრიარქი კი ამბობს, ეცადეთ სულ პოზიტივი უთხრათ ერთმანეთსო, კურთხევას…

      ხშირია შემთხვევები, როდესაც ქერა სტატუსია და არა ვარცხნილობა. დღევანდელი ჩემი პოსტის იდეაშიც, ქერა სწორედ სტატუსია, მით უფრო რომ არა კონკრეტულად რომელიმე სქესის სტატუსი, არამედ ამაზე გაცილებით მეტი.

      გახსოვთ,…

      თაობა, რომელსაც მე წარმოვადგენ, დამოუკიდებლობაში დაიბადა. პირადად მე, დამოუკიდებლობიდან ზუსტად ერთი წლის თავზე მოვევლინე ამ ქვეყანას (გულწრფელობას გამოვიჩენ და სიმართლეს ვიტყვი - დიდად, ჩემი არჩევანი არ ყოფილა აქ რომ დავიბადე, მაგრამ ასე მოხდა და საწუწუნო არაფერი მაქვს).

      დღეს ვუყურებდი…

      შუაღამე გადასული იყო, როდესაც ერთ მყუდრო ხის ქოხს მიადგნენ. არც სიცოცხლის ნიშანწყალი ჩანდა სადმე და არც სანთელი ბჟუტავდა.

      - ჯერ მე წავალ, ვნახავ რა ხდება - თქვა მიოდმა.

      ტარაკანი და მარია ბუჩქებში ჩიამალნენ, გაიყუსნენ.

      - რა ხდება იქ? - იკითხა თოვლის ქულამ.

      - ჯერ არ ვიცით, ნახავს მიოდი და გვეტყვის.

      სამჯერ შემოუარა მიოდმა ხის ქოხს. შიგნით შეიხედა. მერე შევიდა, მოათვალიერა. უკან…

      ფილმების მოყვარულებს, დღევანდელ ბლოგპოსტში კიდევ ერთ ოსკაროსან ფილმს გაგახსენებთ. ნელ-ნელა 21-ე საუკუნეში გადმოვაბიჯეთ. გახსოვთ ალბათ, წინა ოსკაროსანი ფილმი, რომელიც ბლოგში წარვადგინეთ, იყო 1992 წელს გადაღებული და ერთი წლის თავს ოსკარით დამშვენებული, კლინტ ისტვუდის "…